Филмот Molly’s Game (2017) во кој има интересен дијалог за атлетичарот Џеси Овенс ја инспирираше светската јавност да се потсети на легендарниот Американец кој во многу опасно време станал главен херој на берлинската Олимпијада во 1936 година.
Во време кога за крив поглед се завршувало во концентрационен логор, голема група ентузијасти и покрај забраната скришно организирале фудбалска лига. Окупаторот затворал, убивал, рушел стадиони, но фудбалот во Полска преживеал и покрај сите ужаси.
Во „вечниот град“ постои огромен спортски, олимписки комплекс којшто изобилува со споменици изградени од основоположникот на фашизмот Бенито Мусолини. Денес таму се одигруваат големи спортски манифестации а италијанската јавност не се срами од фашистичката архитектура.
Прелесното расфрлање со поимите фашизам и фашисти доведува до нивна инфлација - колку повеќе ги има во оптек, толку помалку вредат или нешто навистина значат. Наместо прецизна вредносна содржина, се добива обична навреда која зачестено служи за дисквалификација на политичките противници. А има нешто примамливо и во тоа што кога ќе го прогласиш противникот за фашист, во своите очи автоматски стануваш антифашист.
Клубовите со кои се поврзуваат најголемите диктатори најчесто со зацрвенети образи одбиваат да прифатат било каква поврзаност со нив, но општо е познато дека познатите светски диктатори сакале да гледаат фудбал.
"Сакаме цивилизирана дебата", крикнува текстот кој следува а се однесува на една многу наша ситуација. Едните се предавници, другите се фашисти а меѓу тие два рова, бришан простор во кој гинат сите други. Препорачуваме да читате до крај.
