Глазгов, околу 1914 - нервозата во халата Сент Ендруз расте. Јата суфражетки и полицајци ја чекаат најважната жена во тој момент, Емелин Панкхерст да се појави, а потоа и да се бори против сопственото апсење. Тензијата е толку густа што може да се сече со нож. Или да се скрши со карате-потег, како и во концептот што го имало тајното женско друштво на феминистки, The Bodyguard. Умни и во корсети - можеле да превртат маж како палачинка.
Џордан Пил досега се има докажано дека има осет за хорори, до тој степен што се осмели да преправа „Зона на самракот“, иако не најсреќно, но сепак: После „Ние“, „Бегај“ и „Ловци“, веројатно може да му се верува.
Во 1982, во Шанел, тогаш модна куќа - еквивалент на стара аристократка, влегува Лагерфелд кој во тоа време работи и за Клое и за Фенди. Иако Шанел е куќа на иновации, во тој период станува досадна и буржоаска, па Лагерфелд сфаќа дека ѝ треба лифтинг и создава пример за креативен директор што се следи до ден денес.