Ако во Европа противникот се попречува во намерата преку свирежи, со ласери или со прекин поради употреба на пиротехника (дури и во салите), во САД тоа изгледа поинаку. Свирежите кон противничкиот играч се верува дека потекнуваат уште од ОИ 1960-та година во Рим кога толпата почнала да свири додека некој играч од Советскиот тим тргнал кон линијата за слободни фрлања и тоа бил прв таков забележен случај на кошарка.
Навивачите во Америка воглавном гледаат да го исфрлат противничкиот играч од рамнотежа, да го збунат или неутрализираат со неочекувани но ефикасни потези. Има и такви кои под дејство на наркотици сакаат да гледаат баскет од прв ред, па во еден момент ќе им се причини нешто друго наместо кошаркар.
Има и такви што поткраднуваат:
Или се пораѓаат позади кош:
Најсмешни се оние што им пречат на играчите додека изведуваат слободни фрлања:
Ако не сте дебел и слаб, вашата шанса е во вашата креативност:
Навивачите често влегуваат во главата на противникот, со цел да сфатат кој е нивниот најголем страв. На пример, во преминот на скалите ставаат слика од неговата поранешна жена.
Или мајтап за домашните миленичиња:
Или транс ефекти:
Легендата за Спидо Гај:
