1. „Немам време за ова.“
Звучи како брз изговор, но често покажува дека личноста се става себеси над другите. Ако е ретко, значи преоптовареност; ако е често - знак за потценување на туѓото време.
2. „Тоа не е мој проблем.“
Понекогаш е здраво да се постават граници, но редовната употреба може да укаже на недостаток на емпатија или неподготвеност за тимска работа.
3. „Сè правам сам/а.“
Самостојноста е одлична, но ако постојано се негира придонесот на другите, се работи за знак на еготоцентричност.
4. „Јас само искрено кажувам.“
Често e маска за грубост. Искреноста вреди, но се претвора во оружје кога немаш тактичност.
5. „Не е фер.“
Сите сакаме правда, но постојаното жалење може да открие менталитет на жртва или недостиг на прифаќање на реалноста.
6. „Никогаш не сум го рекол/рекла тоа.“
Ако се повторува, може да значи избегнување одговорност, или манипулација.
7. „Мене не ми е гајле.“
Може да значи поставување граници, но ако е честа фраза - покажува емоционална дистанца или рамнодушност.
8. „Ќе се обидам.“
Звучи позитивно, но понекогаш е полу-обврска. Ваше е да извагате колку го познавате човекот и дали ова значи искрена подготвеност или избегнување одговорност.
9. „Не сакав.“
Зависи колку често има причина да се каже. Сите грешиме, но оваа фраза често ја минимизира последицата и ја преместува фокусот од одговорноста кон намерата.
10. „Не ме бива за тоа.“
Ако е оправдување за да се избегне нешто, тогаш е знак за фиксен мајндсет. Ако е признание со подготвеност за учење - тогаш е искреност.
11. „Не можам да ти помогнам.“
Има ситуации кога е оправдано, но ако е постојана практика - покажува себичност или недостиг на поддршка. Или, покажува дека треба да се запрашаш дали нонстоп очекуваш некој „да ти излезе во пресрет“.
12. „Ќе го направам утре.“
Класична одложувачка тактика. Понекогаш е стратегија за бирање приоритети, но често и навика за прокрастинација.
13. „Без навреда, ама…“
Ретко завршува добро. Најчесто е вовед во навреда со „меко“ оправдување.
14. „Таков/а сум јас.“
Знак за неподготвеност за промена. Може да значи самоприфаќање, но и изговор за неподвижност и отпор кон развој.
15. „Заборавив.“
Се разбира дека е ова и прифатливо и нормално. Освен кога на некој нонстоп му се случува и му е изговор за сè што му е незавршено, често на твоја штета.
