Макс Амини, американски стенд-ап комичар со иранско потекло, пробува на публиката да ѝ ја долови „тежината“ на оној „орелски“ поздрав кој Албанците го прават со рацете (памтете Ахмети кога во вежбаше на стари години?), и како тоа го доживуваат Србите. Ко за беља, од публика се јавува Србинка, за да го поправи Амини, тоест да го потврди неговото мислење дека сето тоа гневење е непотребно. 

Не ми требаат политичари на џума, вели мудриот човек, ако доаѓаат за мене, подобро да не доаѓаат. Џума, постење... тоа се обреди за благодарност кон Бога. А верата е нешто друго, верата е како се однесува човекот. Што ако едниот комшија ми се вика Мухамед а другиот Марко, ако Мухамед ме малтретира и ми фрла ѓубре во двор, за разлика од Марко кој е прекрасен човек. Кој ми е поблизок? 

Zdravo Trendo,
Mislev deka posle tragedijata sto se sluci vo Kocani i brojnite inspekcii nekoj ke se zasekira, ama nisto od toa... vo prilog se sliki kako kafandjija profesionalno uzurpira trotoar, a pola grad pominuva i gleda.
Sase