„Не е финта јас да ги земам парите а тие да отидат дома со празни гаќи,“ вели за својата екипа дечкото кој го прави најдобриот кулен во Банат и Србија. Гладот и сиромаштијата го натерале на оваа работа а процесот го опишува поетски нежно: се почнува со една „ракииштина“, за да почне „срцето малку повесело да чука“. Нема подобра мотивација од ова да се напуштат градските срања.
