Братот праз: Зеленчукот кој, за разлика од авокадото, не бара да биде тренд по Инстаграм, ниту да биде дел од некоја помодарска диета. Празот е како оној стар пријател кој секогаш е тука за нас, а речиси никогаш не бара внимание. Не е ни некоја квази-ѕвезда како брокулата што сите ја слават на нутритивните пиедестали. Празот е, едноставно, праз. Скромен, тивок, како твојот школски од последната клупа кој секогаш знаеше сè, но никогаш не се јавуваше, ниту галамеше. Иако навидум скромен, празот е всушност мултиталентиран. Може да биде главен во чорба, партнер во тавче месо или пак елегантна поддршка во пире. Но, луѓето не го ценат доволно, можеби затоа што е премногу нормален за оваа ера на ненормалности.
Денес ќе го комбинирам со мелено јунешко. Класика. Боља двојка. Стар брачен пар што ја има усовршено уметноста на компромисот. Но, зошто баш праз и мелено месо? Затоа што животот не е секогаш филе мињон и тартуфи. Понекогаш е обичен оброк, скоцкан за пола саат. И тука е убавината: од ништо да направиш нешто што ќе те потсети дека добриот вкус не доаѓа од скапи состојки, туку од правилната комбинација на едноставност и креативност.
Одиме со оваа вкусна ода на обичноста:
Праз - 4 пендреци. Ги отстрануваме врвовите. Правиме надолжен пресек и го тушираме со сериозни млазови. Празот знае да биде каллив како рударски чизми. Потоа го сецкаме на кругови. Го пржиме во загреано масло на умерено-силен оган, додека не омекне и не се стопи. Во текот на пржењето зачинуваме со сол, вегета, бибер и црвен пипер. Кога е готов го пренесуваме во сад за печење.
На ред е месото: прво го зачинуваме со сол, лук во прав и бибер. Може да го пржиме со зеленчук (кромид, морков, лук) а може и клот, како ви е мерак. Го крчкаме додека да фати кафеава боја. Вистинските ќе го продинстаат со 100-150 мл. винце. Ова е опционално.
Откако месото е спремно, го префрламе во садот и го фузираме со празот. Добро го распоредуваме по целата површина. Јас го сакам чистак, без џиџи-миџи по него, но слободно изрендајте некое сирење или кашкавал на површината. Печеме во загреана рерна, околу 25 минути на 200.
Во меѓувреме мезе сугестија: корнишони, благи феферонки и сирење. И домашна брља за да фати мајата. Печеме додека празот и месото не се ‚уцрват‘ како образи после родителска.
Чинија? Чинија е за аматери, професионалците пенетрираат директно во тавчето.
На здравје!
Кирил Стоименов - едноставнист
