- „Опенхајмер“ на Кристофер Нолан доминираше на 81-те Златни глобуси, освојувајќи пет награди, меѓу кои и најдобар филм-драма, а „Кутрите“ на Јоргос Лантимос го победи „Барби“ на Грета Гервиг во категоријата најдобра комедија или мјузикл. „Опенхајмер“ освои и Глобус за најдобар режисер за Нолан, најдобар актер во драма за Килијан Марфи, најдобра споредна машка улога за Роберт Дауни Џуниор и за музика на Лудвиг Горансон.
- Ема Стоун e најдобра актерка во комедија за „Кутрите“, а Лили Гледстоун е најдобра актерка во драма за „Убијците на цветната месечина“ на Мартин Скорсезе. Гледстоун е првата домородна актерка што освоила Златен глобус, и го започна говорот зборувајќи на јазикот на нејзиното родно племе Блекфит.
- Пол Џијамати е најдобар актер, а Да’Вајн Џој Рендолф најдобра во споредна улога за „Божикните сирачиња“ (The Holdovers) на Александер Пејн во категоријата комедија.
- Зрно фестивал годинава ја завршува со впечатлива изложба на двајца професори од Академијата за уметност од Нови Сад. Таа ќе се одржи во сабота, 6 декември, во 19.30 часот, во салата Империјал 2, во КИЦ-Скопје.
- Во единството на делата на Јелена Ковачевиќ Воргучин и Предраг Узелац се отвора расправа за природата на трагите што ние луѓето ги оставаме. Узелац ги фаќа лицата на секојдневието во сребро, во материја што тврдоглаво памти, како да го штити она што светот лесно би го заборавил без аплауз — лицата на привидно обични луѓе со скриени подвизи, водени од сопствена етика, скромно, претставувајќи контрапункт на јавното мислење и наметнатите, непроверени вредности на современото општество.
- Јелена, напротив, ги прилепува сликите за тревата, во ткиво што ја прима светлината како космичка храна, каде хлорофилот го чува споменот на мајката онолку долго колку што природата му дозволува да ја предизвикува судбината на сеќавањето. Во нивниот диптих се среќаваат две вистини: потребата и немоќта животите да се сочуваат од заборав…Среброто и тревата, постојаноста и исчезнувањето, човекот и сеќавањето — сè се среќава во вечното прашање: што од светлината останува, а што се враќа во нејзината тишина.
- Во среда, трети декември, од 18 часот, авторот Сашо Алушевски ќе постави изложба од циклусот „На Мајката земја“ – шума, во мобилната-монтажна галерија, во Паркот на франкофонијата во Скопје.
- Преку суптилна деконструкција на лисја, земја, камен и вода, сликите ја расплетуваат врската меѓу визуелното и физичкото. Материјата се претвора во знак, а фотографијата — иако фиксирана — упорно одбива да биде статична. Таа сведочи за својата ограниченост, нудејќи простор каде што претставата и реалноста се разидуваат.
- Во реализацијата се користени природни материјали и повеќе аналогни фотографски техники: цијанотипија, Ван Дајк, гумотипија и гумомаслена техника, колодиум, мордансаж и лумен процеси.
