- По повод меѓународниот ден на жената, 8 март, Викимедија МКД организираше уредувачки маратoн. Тој беше составен од неколку настани кои се одржаа на 7 март 2024 година со заеднички напори и труд на македонската вики-заедница. Темата на овогодинeшниот уредувачки осмомартовски маратон беше „Жената низ историјата“.
- Покрај ова, Викимедија МКД организираше и два настана кои истовремено се одржаа во два различни града во Македонија. Членовите на Вики клубот од гимназијата „Јосип Броз“ од Скопје во Музејот на македонската борба одржаа предавање за значајни жени во македонската историја, по што следеше заедничко уредување на зададената тема. Другиот настан беше во градската библиотека во Велес. Членовите на Вики клубот од Велес заеднички уредуваа и ја збогатуваа Википедија на македонски јазик со статии за познајачни жени од светот.
- Крајниот исход на овогодинашниот уредувачки осмомартовски маратон е 52 нови и подобрени статии од страна на 24 различни корисници на Википедија.
- Зрно фестивал годинава ја завршува со впечатлива изложба на двајца професори од Академијата за уметност од Нови Сад. Таа ќе се одржи во сабота, 6 декември, во 19.30 часот, во салата Империјал 2, во КИЦ-Скопје.
- Во единството на делата на Јелена Ковачевиќ Воргучин и Предраг Узелац се отвора расправа за природата на трагите што ние луѓето ги оставаме. Узелац ги фаќа лицата на секојдневието во сребро, во материја што тврдоглаво памти, како да го штити она што светот лесно би го заборавил без аплауз — лицата на привидно обични луѓе со скриени подвизи, водени од сопствена етика, скромно, претставувајќи контрапункт на јавното мислење и наметнатите, непроверени вредности на современото општество.
- Јелена, напротив, ги прилепува сликите за тревата, во ткиво што ја прима светлината како космичка храна, каде хлорофилот го чува споменот на мајката онолку долго колку што природата му дозволува да ја предизвикува судбината на сеќавањето. Во нивниот диптих се среќаваат две вистини: потребата и немоќта животите да се сочуваат од заборав…Среброто и тревата, постојаноста и исчезнувањето, човекот и сеќавањето — сè се среќава во вечното прашање: што од светлината останува, а што се враќа во нејзината тишина.
- Во среда, трети декември, од 18 часот, авторот Сашо Алушевски ќе постави изложба од циклусот „На Мајката земја“ – шума, во мобилната-монтажна галерија, во Паркот на франкофонијата во Скопје.
- Преку суптилна деконструкција на лисја, земја, камен и вода, сликите ја расплетуваат врската меѓу визуелното и физичкото. Материјата се претвора во знак, а фотографијата — иако фиксирана — упорно одбива да биде статична. Таа сведочи за својата ограниченост, нудејќи простор каде што претставата и реалноста се разидуваат.
- Во реализацијата се користени природни материјали и повеќе аналогни фотографски техники: цијанотипија, Ван Дајк, гумотипија и гумомаслена техника, колодиум, мордансаж и лумен процеси.
