Има повеќе причини зошто Италијанците ретко или воопшто не си го поставуваат прашањето за постоењето на објекти од фашистичкиот период. Прво, тие се уште се користат, само како структури чија содржина е променета до степен во кој минатото е лесно да се игнорира. Второ, затоа што Италија, за разлика од Германија, нема поминато низ процес на де-фашизација по Втората светска војна. 

Утре, петок, 13.12, во 12 часот на Институтот за етнологија и антропологија при ПМФ ќе биде промовирана првата фаза од долгорочен проект за мапирање на недвижното културно наследство на Скопје.

Пред некое време пишувавме за тоа дека музеј во Амстердам ќе престане да го користи терминот „холандско златно доба“. Но сега градот оди чекор понатаму во соочувањето и раздавањето на своето минато.

Ниту спомениците, ниту животот во времето кога тие се создадени, не се ни приближно минималистички како што изгледаат денес. И ова не би било многу проблем, кога истото тоа белило не би се користело низ историјата како аргумент за доминантноста на белецот, а подоцна и за етничката чистотата на античките општества.

Иако не е изграден во еден ден, неговото културно наследство може набргу да исчезне. Од Колосеумот до Форумот, на голем број споменици во главниот град на Италија им треба реновирање. Градските власти имаат решение.

Руските државни телевизии прилично се напнаа откако дознаа за картонот со цртеж од оган кој стои наместо ветениот вечен оган на еден споменик за загинатите советски војници во Втората светска војна.

Без да ни прави посебни протоколарни компликации, Хaсан Рухани може во секое време да дојде кај нас. И да се слика во Жена парк.

Споменичниот блицкриг кој го доживеа Скопје последниве години, САД го имаа во првата половина од минатиот век. Денес таму е актуелна дебатата што после мермерот кој ја одразуваше тогашната но не и денешната Америка. Како и во што една држава денес да ги впишува вредостите и спомените кои сака да ги остави во колективната меморија?

Десетина илјади московјани потпишаа петиција против планираната локација на 24-метарски споменик на Владимир Велики, кој според нив ќе го уништи изгледот на градот. И тоа е само почеток на приказната која е мешавина на естетски, политички и историски проблеми. Звучи познато?

Откако уште еден советски споменик сред Софија беше урнисан со графити и боја, Москва и најофицијално побара од Бугарија повеќе да се потруди во спречување на вандализмот на советските споменици и да зачисти.

Правењето мост си е градежен занает и мака за себе. Правењето мост од фонт е типографски занает и благо лудило по себе. Зошто некој би го правел тоа? За да покаже дека му се може.

Она што сакаме да нагласиме во оваа прилика е дека ова не е предлог, туку само една разгледница од Кина.