Именуван според „местенка“ што била модерна во Њујорк во 1874, „Том Колинс“ и до денес останал еден од класичните коктели со џин.

Кога ќе почине славна личност тоа е повод да се потсетиме и на некои други биографии, на луѓе кои не биле толку видливи, но сепак биле големи во она што го правеле. 

По трагата на еден твит со трогателна приказна за авторот на „Замок“ и „Процес“, се обидовме да сфатиме дали таа држи вода или е повеќе од оние кои им се припишуваат на славни личности само поради мотивациската порака.

Во далечната 1951 е излезен првиот број на списанието за деца на македонски јазик во повоена Југославија. Меѓу содржините со забавна и педагошка содржина, има и една интересна „народна“ приказна.

Мет Вокер е 40-годишен статистичар во британското министерство за правда кој земал цела година одмор за да гледа фудбал во земјите за кои слушнал само на час по географија.

„Секое зло за добро“, вика нашиот народ. Но исто така и - „Многу арно не е на арно“. Некаде по истата патека се движи и клатното на среќата и несреќата во оваа древна кинеска приказна. 

Без разлика што изгледа дека сме преплавени со најразлични приказни претворени во филмови, книги и серии, всушност постои само една единствена приказна која цело време се вергла. Без разлика дали е 18-то продолжение од Умри машки, Ѕвездени војни: Нова надеж или романтична комедија.

На вчерашниот повик за испраќање приказни од животот низ очи на различни професии (тука) добивме една од бивш банкар. Таа е повеќе авторефлексивна отколку што зборува за карактерот на луѓето кои се вмешани во неа, но сепак е една горчлива вистина за нашата реалност. Не мора да го гледате „99 куќи“ за тоа како заради невратени кредити се одзема имот во Америка. Оваа сторија е поблиску до дома. 

Како што научната фантастика всушност зборува за постоечки светови и луѓе само „преоблечени" во вонземјани, така и детската литература знае да содржи големи вистини, за кои малите луѓе почнуваат да стануваат свесни дури кога ќе пораснат. Еве една таква приказна, за кристално чистиот Џакомо и мрачниот тиранин.

При последното „Јадење книги" Трендо ни се закани дека догодина ќе ни направи контра-фестивал, „Читање храна", на кој луѓе ќе јадат и ќе споделуваат во кои приказни ги носи таа. Излегува дека тоа, колку и да звучи потешко изводливо, сепак се прави, а овој тренд си има и свое име - story food, или храна-приказна.