Сред протести во Бејрут околу истрагата за експлозијата на пристаништето инстантно беа извадени ракетни фрлачи, снајпери и калашникови. Во најтешките судири во последниве 10 години, загинаа најмалку 6 луѓе и дузини ранети и повредени.

Првиот дел од насловот е за целиот народ на Либан, „ама“ е за политичарите и владетелите на земјата, кои успеаа да ја дотераат до дереџето во кое се наоѓа.

На 4-ти август во Бејрут се случи експлозија која во својата катастрофалност и разорна моќ заостанува единствено зад американското бомбардирање на Хирошима и Нагасаки со атомски бомби. Американското бомбардирање беше резултат на врвна воена стратегија и планирање, експлозијата во Бејрут беше резултат на врвна неспособност и корумпираност.

Додека професионалниот тенис уште се надева дека годинава ќе се врати во нормален живот како што полека се вратија кошарката и фудбалот, тенискиот рекет се употребува ширум светот, но за други потреби.

Прво имаше огромен столб чад од пожарот на пристаништето во Бејрут. Потоа следуваше филмски апокалиптична експлозија која срамни со земја голем дел од престолнината на Либан. До сега исходот е најмалку 135 мртви, илјадници повредени и над 15 милијарди долари во штета. А и пред ова на Либан ни најмалку не му одеше добро.

Тоа дупката во пристаништето што сега е море до пред неполни 48 часа беше хангар, полн со 6 години напуштен амониум-нитрат. Таа белата зграда, беше силосот во кој може да се чуваат 85% од житните резерви на Либан.

Се работи за пратка од 2750 тони амониум-нитрат кој од 2013 бил сместен во хангарот 12 на пристаништето во Бејрут, и уште пред 6 години властите официјално биле предупредени за опасноста од него.

Американски граѓани во Либан, со комплет документи и без никакви проблеми со законот, одбиваат да се вратат назад затоа што им е побезбедно во Бејрут отколку во родната грутка.

Дури и целокупниот ИСИС да се елиминира, социјалните фрустрации, секташките неправди, невработеноста и милитаризацијата ќе продолжат да создаваат тероризам. Војната против тероризмот не само што ги уништи сите изгледи за развој, туку и наметна приоритети кои немаат никаква врска со проблемите на арапските народи, објаснува во интервју Фаваз Трабулси, професорот по историја и политикологија Американскиот универзитет од Бејрут.

Црквата Св. Илија се наоѓа во доминантно муслимански дел од Бејрут. Хорот на Фондацијата Имам Садр, без знаење на верниците, влегува во црквата за да се приклучи на прославата на Божиќ на своите соседи христијани.

Во веста која деновиве во најдобар случај беше сервисно третирана, за смртта на 43 лица во два напади на бомбаши самоубијци во Бејрут, најчесто фали делот околу Адел Термос, човекот кој спаси веројатно уште стотина луѓе од самоубијците на ИСИС.