Србите ги нарекуваат „Руските витези“, имаат „работено“ од Украина до Сирија, од Либија до Венецуeла , властите на Мали ги ангажира затоа што претходно секаде каде што стапнале завршиле работа, а според западните медиуми станува збор за руски платеници со директен пристап до самиот врв на руската власт.
Веројатно самото тоа што кога си излегол од дома заедно со клучевите и новчаникот си ставил и кашикара во џеб, навестува дека си спремен истата да ја употребиш во „ферка“ дури и ако наоколу има 9-годишни деца.
Во Украина актуелна е измама во која луѓе одат по станови на постари пензионери и им нудат најефтина можна замена на старите прозори со нови со подобра термо изолација, за што само треба авансно да дадат некоја сума на пари. Откако ќе земат аванс засекогаш ги снемува ликовите. Како последица на ова, во земјата се појавија и „активисти“ кои ги чистат измамниците.
Некој во Бугарија седнал и во левови ја свел сметката за основните животни трошоци во Украина (ослободена и про-европска) и Белорусија (допрва треба да се одработи). Скапо е да си на вистинската страна на историјата. Ние барем дочекавме правда. И слободни институции. И датум за ЕУ...
Тревор Ноа го рецензира последниот ден на Демократската конвенција на која го одбраа Бајден за свој коњ во трката со Трамп. Пошто е анти-Трамп, Ноа не го мава Бајден за ниедна битна ствар (Украина, синот...) но, ај тоа на страна. Гледајте колку кринџ се тие нивни конвенции. Партиските ривали го воспеваат, се раскажуваат анегдоти за него, се вадат пријатели од детство, се наоѓаат деца кои Бајден ги научил да зборуваат, бабички на кои им зборел пола саат... И после Путин градел култ што се сликал гол на коњ.
За време на владеењето на султанот Мехмет 4-ти (1648-1687), Диванот се среќава секој втор ден во една од собите во Топкапи сарај. Кога Големиот Везир и неговите министри требало да одлучуваат за државни работи, нив ги дочекува величествен ручек. Како и самиот сарај, и оброкот бил микрокосмос од Отоманската империја.
Не туѓи, внуци, посвоени или како френдови на социјални мрежи, туку лично родени 19. Затоа што вие сигурно не знаете, а не ни познавате некој што знае, да ја чуеме Свитлана Ковалевич, мајката на овие 19. Бонус, селото (Глијне, Украина) има над 100 семејства со повеќе од 7 деца, а вкупно селото брои 3.000 деца.
Општа тривија од видеото: На агенцијата што посредува и има платено над 10.000 за контактите со девојката (пример еден меил да размениш е 10 долари).
Една опсервација од страна околу целата работа:
- Тој во видеото: Девојката изгледа како Анџелина Џоли, што можеш таму да згрешиш?
- Јутјуб коментар на видеото: Ти не изгледаш како Бред Пит.
Да не бевме заколнати на вечна верност кон НАТО и на ексклузивна љубов кон западните вредности, ова ќе нè дирнеше во срце. Песната некогаш масовно се имаа пеено по работни акции на покојната Југославија, посветена е на легендарниот партизански командант Сава Ковачевиќ, а словенските браќа од Украина некако се сетиле па предводени од прекрасната Маргарита Мелешко, пакосно нè потсетуваат како беше да се имаат луѓе кои вредат да се слават.
Пауерлифтинг е нешто слично на олимпиското дигање тегови, само што е составен од три дисциплини (дигање од клечење, на клупа и од место) чиј комбиниран резултат го дава победникот. Него, остајте тоа. За фаците во клучните моменти ни е муабетот.
Темата е многу неофицијална, без некоја посебна огранизација или поврзаност на авторите. Заедничко за сите е што доаѓаат од некоја земја од Источна Европа и се мурали со големина на зграда. Колку и да е општо „Словенска девојка“ им е најконкретното множество кое ги опфаќа сите овие дела.
Прво правило: Избегнувај руски падобранци на Денот на падобранецот.
Второ правило: Ако на Денот на падобранецот налеташ на руски падобранец, прочитај го првото правило.
Украинците, поточно Украинките имаат традиција на создавање на круни од цвеќе, кои ги носат млади, немажени жени со цел да ја покажат својата "чистота" и подобност за брак. Круните се чисто филигранство со цвеќиња и останати растенија. Едно студио, Трети Пивни, одлучи малку да ја воскресне традицијата.
Докторката Татјана Анисимва Бјелорус (65) од Украина била мртва три дена. Починала на операциска маса во болница во Одеса. Нејзиното семејство дошло по телото по 72 часа, но го чекало шок...
Во оделото е Вадим Ивченко од Татковинската партија, бизнис-кежуал е Јегор Соболев од централно-десничарската партија Самопомоч, темата им е законот против корупција.
Во најкрвавата битка за украинската армија од август 2014-та, руските сили убија 37 украински војници во последниот напад за освојувањето на аеродромот во Донецк. Непотврдените шпекулации се дека во освојувањето на аеродромот од руска страна учествувале стотици армиски специјалци и десетици воени возила. "Простете ни браќа! Направивме се што можевме! Хероите не умираат," напишал на Фејсбук еден од украинските доброволци кој се борел на аеродромот во Донецк. Еве го аеродромот по битката.
Олег Митасов е магистер по економија, кој ментално заболува откако наводно ја заборавил својата докторска теза во трамвај, заради што никогаш не го добива докторатот. Фотографиите се од неговиот стан во Харков, Украина, и се направени по неговата смрт.
Меѓу другото, пропаднаа затоа што беа глупи па сакаа све нешто да регулираат (ало, вие горе, ви текнува?). Имаме една пишурија листа на забранети песни во Украина од советското време. Не од времето на Сталин, ами од 1985-та година.
Како што знаете изминатите неколку недели беа луди. Минатиот месец, протестите во Украина го сменија про-рускиот претседател на земјата и тоа започна бран на украински национализам кој е закана за дестабилизирање на рускиот економски и воен интерес во регионот. Секако, не можев само да седам на страна и да оставам ова да се случи, заради што интервенирав и наредив насилно заземање на стратешки важниот полуостров Крим - територија со историски врски со Русија, која нашата нација одамна ја посакува.
Не е тајна дека во офф имаме фетиш кон насловите (фала му на Ферал за тоа), иако останува отворено прашањето дали е баш точно тврдењето на еден пријател дека подобар наслов од овој никогаш нема да имаме. Некогаш ти доаѓа добар наслов ама ти е некако "премногу" па решаваш да одиш со класика. Токму такви случаи, кога уредници во медиуми имале дозлабога згоден наслов, ама им се видел незгоден.
Вил Инглунд од Вашингтон пост веќе некое време известува од Киев. Ова е неговата денешна репортажа од случувањата во градот. Сцената од крајот на видеото посебно ќе ве извади од памет.