Жените не биле единствените аристократи што се мачеле да дишат во корсети за да создадат социјално прифатлива силуета.
Во втората половвина на 18. век, мажите носеле тесни панталони и сакоа. Корсетите и ним им помагале да бидат позгодни. Сепак, Французите и Англичаните се умориле од овој тренд до средината на 19. век (брзо им текнало) и тие што продолжувале да ги носат веќе биле задевани.
Австријците продолжиле нешто подолго и покрај промената во модните стандарди во остатокот од Европа. Еден Англичанец кој одел во австриски интернат во еден број од 1867 на списанието Englishwoman's Domestic Magazine, има забележано:
„Од лично искуство, сакам да изразам одлучно и неквалификувано одобрување за корсетите. Рано бев пратен во школо во Австрија, каде што врзувањето не се сметаше за смешно кај мажите како во Англија и темелно се бунев како Англичанец. Тврдоглавиот наставник беше глув за моето протестирање и набрзинка цврсто ме врзуваше во модерен виенски корсет… И не е ни суета што оттогаш продолжувам да ги носам, без да ми биде грижа дали ќе ме исмеваат, се трудам облеката да не ме предаде…“
Некои лекари во 19. век почнале и веќе да предупредуваат дека е нездраво стегање во корсети. Еден хирург, Вилијам Хенри Флауерс во неговата книга од 1881 Fashion in Deformity напишал и дека тесните корсети се опасни речиси колку и модифицирање черепи и врзување стапала.
А сепак, замислете да продолжеа мажите со корсети?
Пак немаше да биде полошо од тесни, тенки фармерчиња.
