Текстот во рубриката Стигнавме на дното е преземен без интервенции од порталот Exclusive.
Долги години живеев во Германија и Данска каде сексот со животни е нешто вообичаено. Испробував со многу животни, со коњи, кучиња, крави...
Но, она задоволство кое ми го пружи козата, не го најдов кај ниедно друго суштество.
После една деценија се вратив во Македонија. Тука менталитетот не е толку развиен и сексот со животни сеуште е табу тема. Му раскажав на еден мој пријател за искуството што го имав таму горе, ме гледаше бледо, и ме праша дали некогаш сум посетил психијатар.
Му реков не, и додадов дека тоа е нешто вообичаено таму, дека луѓето не го сметаат сексот со животни како настраност.
Сфатив дека сеуште на тоа парче земја владее традиционалноста и конзервативноста. Едноставно луѓето немаат отворени умови и решив да молчам за овој мој фетиш.
По неколку месеци се вработив како шумар. На тој начин си ги задоволував потребите и никој не мораше да дознае за тоа.
Еден ден добив заканувачка порака во која ми бараа пари. Ја игнорирав. Не преземав буквално ништо. По оваа добив уште една, а потоа од некој број ми беше испратено и видео во кое се задоволував со коза. Решив да се јавам на бројот и да се сретнам со човекот кој ми ги испраќа пораките. Испадна дека е мојот прв братучед со кој живееме куќа до куќа во село.
Му го платив молчењето 1.500 евра. Но, после еден месец почна пак да ми бара пари и ми се закани дека снимката ќе им ја покаже на моите жена и деца, како и на останатите од фамилијата. Му платив уште еднаш и се надевав дека ова ќе престане. Но, не беше така. По 2 недели ми побара дупло повеќе пари, одбив да му дадам, не се надевав дека стварно ќе си ја исполни заканата.
Еден ден дојдов од работа и дома ме чекаа сите. Ја имаа видено снимката. Жената веднаш ми побара развод.
За да не пукне „поголем срам“, како што би рекла мајка ми, ги потпишав документите. Си продолживме со животите. Јас на работа, а таа со децата се пресели во соседното село.
Еден ден, вообичаен за мене видов една преубава коза. Не можев да и одолеам. Како да ме повикуваше со тие нејзини мили очи. И се доближив и почнав да ја галам. Ја допирав насекаде, ме возбуди. Го извадив и го ставив во неа. Мислев дека ќе експлодирам од возбуда. По неколку минути во целиот тој занес не слушнав дека некој ме набљудува. Кога завршив осетив дека некој ме допира. Тоа беа луѓето од полиција, ме гледале како се задоволувам, не знаев што да правам.
Со симнати пантолони ме однесоа во полициската станица, потоа повикаа психијатар, а оттаму ме ставија во комбе и однесоа во „Бардовци“.
Тука сум и денеска, децата не ги гледам, но не се каам, бидејќи ми беше убаво.
