Заради вакви срања пиздиме кога ќе се сетиме на бедниците кои дрндаа дека немаме каде и дека мора да го смениме името, небаре сета домашна работа што беше до нас вредно ја напишавме и ете, дојдовме до плафонот па без „гледање во иднината“, не можеме да мрднеме. Кочани некогаш беше најчистиот град. Погледнете го сега и ќе се стаписате како и ние.
Што од ова тогаш ве кочеше а сега ве забрзува поради името, м? Сега кога е јасно дека ни камшикар нејќат да ви пратат ќе кажувате басни дека време е да се погледнеме дома?