Отворањето на бугарските државни архиви од времето на комунизмот откри еден интересен пример за спремноста на тамошните армиски офицери.

У моментите
кога месечината не е ништо друго
освен око од киклоп
ќе ти речам…

Ванчо: Вистинското прашање не е колку Албанци примиле на конкурсот, туку колкав е процентот на Албанци во таа државна институција?
Трендо: Вистинското прашање е зошто на конкурсот се тврди дека победиле НАЈУСПЕШНИТЕ кандидати доколку единствената цел била да се пополни квотата од Охридски?

Вакво Скопје го сакам до јајца. Затоа што е споро. Заробен во снег, градот добива некаква аристократска елеганција во својот ритам. Автомобилите одат гордо полека, како да се дел од погребна поворка за блаженоупокоеното лето. Скопјани чекорат грациозно, како гејши, како да е во тек една од оние камперски игри во кои треба да стигнеш до целта со живо јајце меѓу нозете ама да не го скршиш. Кој направи чекор поголем од 10 сантиметри, го прогласуваме за авантурист.

Замина еден од последните стари мајстори на новинарството кој пишаниот збор го плетеше со педантност на филигран. Беше врвен дескаџија и предобар човек. Ја издржа за него лошата 2016-та и почина во првите денови на 2017-та, веројатно само за да не умре со сите други. Оти Владо секогаш беше башка.

Брендот се вика ЈСК, акроним зад кој стои скромната оценка "Јас Сум Крал." Се вика Ристе Ристески и бил разочаран од тоа што се нуди на американскиот пазар па почнал да го гради своето премиум кралство.  

Како фуснота на стиховите од песната "Народе македонски" (Не знаеш кој си, што си - други тебе знаат), во новогодишен цајтнот ви донесуваме едно просветлување кое ќе ви ја редефинира оваа и сите следни празнични софри.

"Продуцентот и екипата на Преспав, на off.net и неговите читатели им посакуваат сè најдобро во новата година".

И после Теарце, резултатите на врвот на нашиот Парламентарен типстер останаа исти. Два истоветни резултати, со точно погодени 117 од 120 пратенички места. На нашето прашање дали победникот да го одредиме со ждрепка или да има прасе и за двајцата, братски одговорија: „Делете го, парчете го“.

Скопска клупска сцена, настап на Cyrillic, Trap Da Fuck Up. Фриз!

Скопје, 11 март 1943 година. Приказна за тоа како Блага и Александар Тодоровски ѝ го спасија животот на Виен Вините - Тити, малата Еврејка што избегна нацистички логор и сигурна смрт благодарение на храброста на ова семејство.

„Со началникот треба нежно, треба прилагоѓавање, јас сум суптилен. Началникот е нешто нежно, нешто мало, да не речам како маче, како кокиче...“ Сцена од претставата „Сомнително лице“ (одиграна во охридскиот дом на културата), кога на началникот му соопштуваат дека постои сомнително лице што носи со себе антидржавни списи и писма.

Веројатно ја знаете онаа урбана финта која сме ја гледале по странства: од својот прозорец ќе викнете јако па цел кварт ќе ви возврати со истиот крик. Битолчанец го пробува тоа во Баиро. 

Се викаат Бехар Весели и Дамјан Темков. Предаваат во средното музичко училиште, едниот на одделенијата на албански јазик а другиот на учениците на македонски јазик. Не, ова не е една од оние изнасилени приказни за лапање грантче. Ова е за стварно.

Јебале нас дикови, управни, жалби и прегласување, не можеме прасе да испечеме. Како почнало ова, ќе си умре од старост. Ок, ние нашето ќе го решиме во регуларен термин на предновогодишна збиранка, но ви должиме апдејт за она што ќе го носи победникот на Парламентарниот типстер. А во моментов се двајца.

Македонскиот Милан Оклопџиќ и дечко чии патеписи со голем ќеиф ги читаме (види овде), поттикнат од каменичкиот бенд чиј спот неодамна го објавивме (овде), нè потсети дека на он.нет пропуштивме да објавиме еден сличен занимлив бенд од Скопје кој веќе не постои. А ние сме од оние што би да се одужиме, макар доцнеле. Еве што ни пишува Дик Мејџор.

Тино Кајшаров и неговата дружина, распеани ем разиграни, го воршипаат Господ. Порано ќе се зезавме на нивна сметка. Ама гледајќи ги другиве што све блујат и трујат по интернет, ете каков наслов ни дојде на памет. Факинг блазе си им!

Не сме најупатени во овие емисии па не знаеме дали вака овде стално. Ама, ова е тиха језа. Македонецот на под, Аца Лукас се крсти... Он ја сакал! "Не знам колку е глупо пред милионска публика што пуштив искрена машка солза ама на светско ниво нека се знае како искрено се сака!" На СВЕТСКО НИВО! Он мисли дека е на светско ниво. И дека молењето да те пуштат за она да ти се смирела е права љубов. Ете како чудесно ни се врати слоганот "Светско а наше".

Ниту едниве се партизани, ниту другиве се комити, туку за жал, жални необразовани избричени политиканти што не познаваат ништо освен болшевичка шема на говор на омраза во која тие се хероите а спротивните гадовите.