Мал избор дестилирани мудрости од збирката „Нечии зборови копаат гробови“ на Илија Илиев Струмјан. Блогер, афористичар, текстописец и сценарист, човек кој сака да претура по мислите, да игра со јазикот и да си ја слуша душата.  

2004 година. Вранишковски прави собир во Нижеполе, му доаѓаат колеги од Грција и Бугарија, цела македонска јавност се крева на нозе. „Утре или задутре тие истите пак ќе се смират, ќе се целуваат во рака и заеднички ќе си ги мрсат брадите. Мука ми е што ни ги трошат животите на вакви срања,“ пишува авторот.

Стефан Дечев е бугарски историчар, еден од ретките гласови таму кои отворено велат дека е комплетно лудило она што ни го прават, да ни кажуваат кои сме и што сме. И како идентитет и како јазик и како и сè по што се полакомија откако видоа како им се подадовме на Грците. Пред некој ден на својот Фејсбук, Дечев ќе го напише ова.

Васе К-15 продолжува во најјакиот облик на Тошо Малерот, со антрополошко-социолошки анализи во народот познати како скечеви. Kои почнуваат со зборот „батка“. Во епизодата „Гаучо“ се занимава со потеклото на аргентинското танго и клучното прашање, како се дошло до оној момент да се стави ружа во уста.

Најавуваме мини серијал колумни од времето кога МПЦ и владиката Јован беа архи-непријатели, таа горда на својата непризната автокефалност, тој горд на својата призната автономија. Време кога Вранишковски не само што консензуално се сметаше за одметнат туку почна да бива апсен за сенешто. Тоа некому беше богоугодно во тоа време...

Јутјуб каналот на Марио и неговите историски муабети има одличен слоган „Никогаш повторно да не ве фатат со спуштен гард за Македонија.“ Во оваа епизода се фаќа со она досадно бугарско тврдење дека македонскиот јазик е бугарски дијалект . Марио ја фаќа приказната малку од порано и тоа го прави уверливо, информирано и темелно. 

Се караа околу новите дешавки со МПЦ. Ефтов тоа го цени како голем успех а Влахов Мицов како уште една измама од рангот на договорите во Преспа и оној со Бугарите, бидејќи не само што нема ни М од МПЦ, туку никаде не се спомнува ни архиепископија, туку само црква која е Охридска.

Пред многу години, мојот прв драмски текст „Глоговиот џбун“ го нудев насекаде. Не го одбија само таму каде што не сум го понудил. И кога решив да дадам свој огромен придонес во македонската драматургија (решив да престанам да пишувам драми!) се појави Ристо Стефановски и ме извлече од дното на мојата разочараност и безнадежност.

Баталете ги своите експанзионистички цели кон Македонија. Доста е веќе со тие срања,  му одат на нерви на секој малку од малку образован човек а посебно мене, кому вашите намери кон Македонија му се јасни уште кога Турците ви подарија кнежевство.

Луѓето од скопски Бел Камен и Кучевишка бара, во 2022 година бараат - канализација (нашле па зашле). Решаваат да се зберат на собир за да бидат слушнати малку погласно, но некои идиотизирани партиски лоботоми (најверојатно комшии) веднаш ги кинат плакатите со повикот. Не разбираме. Демек, што ќе ни е канализација кога сме во НАТО, ли?

Од сите ликови и херои по кои посега Бугарија, таа решила да не го дава - Ванчо Михајлов. Не Гоце, Карев или кој и да е, туку баш Ванчо, Бугаринот кој соработуваше со фашисти и тврдеше дека не постои македонски народ. Вика, со Ванчо се лизнала Захариева, се лизнал Петков.... сите се лизнале, само таа не се лизнала. Колозова, да ни останеш ти нелизната уште долго време!

1. А вие партии, кај сте вие пилиња?! Кај е СДСМ денеска? Пола партија во Атина на конгрес на Сириза. Кај е ВМРО?! Прави еко акции и срамежливо нешто објаснува... ниту едно соопштение денеска за овој скандал, а секој ден не труете со минимум 20 пинг понг празни изјави. Колку ви е длабоко ставена главата во песок?!

„Да се воздржиш од несоодветни написи на Фејсбук!“, започнува ова превоспитување на еден непослушен македонски обвинител, искажано со глас кој потсетува на гласот на шефицата на битолското вишо обвинителство. Педагошката лекција завршува со поука за предвремено губење на косата. Ќе ги тераат ли и да клечат на кршени ореви?

Дечкото не само што непогрешливо ги следи U2 на синтизајзер, туку и - сигурен во својата изведба - има доволно одважност да прошета по дома, да отвори тетратка, да пушти телевизор, притоа не пропуштајќи ни една нота од песната. Кога те бива, сè се стигнува. 

Истиот дечко кој нè почасти со клипот со Ел Риситас, се заиграл па ја драматизирал и прочуената сцена од филмот „Der Untergang“. Хитлер (Роналдо)  дознава дека Италијанците се аут и дека Македонците се тргнати на него. „Не плачи Георгина, може Адеми ќе му попушта на маж ти!“ ја тешат уцвилената службеничка. Друже Никола, генијално!

Покоен Ел Риситас (бог нека му дава вечна насмевка) одамна не ни прозвучил така искрено ведро. Дечко го склопил легендарното видео на тема резилот кој им го приредивме на Италијанците и многу е пасент.  „Каква црна рака бе, рацете на Донарума не му работат!“

Урнебесно забавна е оваа земја, само да имаш нерви да ја поднесеш. ТВ прилог за штипскиот градоначалник кој со полиција принудил во збег крадци на дрва. Нормално, народ сега ќе се раскара дали така треба или е безвезе толку помпезно да се гони сиромаштија. Ама па, овој народ и за Тома се раскара. 

Се извинуваме што не знаеме кога овие две фирми, тесно поврзани со Алберт Муслиу, ќе го вратат вкупниот долг од речиси 800 илјади евра во Еуростандард банка во стечај и за истиот ќе платат и законска казнена камата за изминатите година и половина од кога Еуростандард банка е затворена.

Го следев интервјуто на Пендаровски. Стево, ко Стево - малку е претседател, малку е американски ученик, малку е као професор по меѓународни односи. Малку адвокат и другар на Фрчкоски, за кој кажа дека иако ја тепал жена му, сепак тоа не завршило со кривична пријава, па не се важи.

Една кратка снимка од Тетово, снимена пред десетина дена. По фасадите уште стојат шрапнели од 2001-ва година. Јадна Украина ако чека од нас, идиоти кои и сами не можат да се оправат од својата војна, еве 20 и кусур години.