Животот на Абрам Петрович Ганибал (некаде и Ханибал) е за филм. Роден во Африка и заробен како дете, тој бил испратен во Русија како подарок за царскиот двор, каде што станал миленик на Петар Велики и еден од најобразованите и најуспешни војници во неговата армија. Денес е најпознат како прадедо на Пушкин и како родоначалник на неколку европски аристократски семејства.
Потеклото на Ганибал долго време било предмет на дискусија. Се смета дека е роден околу 1696 или 1698 година во селото Лагон, можеби на територијата на денешна Етиопија или Камерун. Потекнувал од богато семејство, а неговиот татко имал повеќе жени и многу деца. По османлиската инвазија, татко му бил убиен, а Ганибал заробен. По долга и мачна патека, завршил во Цариград, каде што бил продаден како роб на султанот Ахмед III.
Во Цариград го забележал рускиот дипломат Сава Владиславич, кој барал „умни млади црномурести робови“ за рускиот двор. Ганибал бил избран и во 1704 година пристигнал во Москва. Царот Петар Велики бил импресиониран од него и го примил во својот дом. Во 1705 бил крстен и станал „кумче“ на царот. Се зближил и со неговата ќерка Елизабета, а го придружувал царот и во воени кампањи.
Во 1717 Ганибал бил испратен во Франција на студии. Таму учел математика, уметност, геометрија и воени науки, а подоцна се приклучил на француската војска, каде станал капетан. Потоа се вратил во Русија каде предавал инженерство и математика.
По смртта на Петар Велики во 1725 година, новиот владетел Меншиков не го сакал Ганибал и го испратил во прогонство во Сибир, а потоа и на кинеската граница. По промената на власта, Елизабета станала царица во 1741 година и повторно го вратила Ганибал во Москва. Тој продолжил да напредува, станал генерал и главен инженер во руската армија. Добил и благородничка титула, како и свој грб на кој имало слон.
Се женел два пати. Првата сопруга, Евдокија, не го сакала и имала афери - кога родила бело дете, Ганибал ја затворил 11 години. Потоа се оженил со шведска благородничка, Кристина, со која имал десет деца. Еден од нив, Осип, бил татко на Надежда, мајката на Пушкин.
Ганибал починал на 20 април 1781 година. Неговиот син Иван станал адмирал и учествувал во основањето на градот Херсон во Украина. Потомци на Ганибал живеат и денес, некои и во британската аристократија.
Во современ контекст, Етиопија и Еритреја го признаваат Ганибал како дел од нивната историја. Во негова чест се поставени статуи и улици со неговото име. Пушкин го овековечил неговиот лик во своето недовршено дело „Маварот на Петар Велики“.
Види претходно: „Киднапираното момче од Африка кое стана германски филозоф“
