- Oд 12 до 14 август, во битолските потпелистерски села, ќе се одржи првото издание на Egnatia Escape Festival. Негова цел е одново да ги открие духовните траги поврзани со културите долж патот Виа Егнација, но исто така и да воспостави нов отворен простор, како шанса за создавање и оставање нови траги, преку создавање и креирање уметност - музика, сликарство, филм, театар и култура на живеење.
- Програмата започнува на 12 август (петок) во дворот на црквата Св. Димитрија во с. Магарево со настап на „Летечки Пекинезери“, Дина Јашари и диџејството на Berryqyat. Сабота (13 август) од 11 часот во Вила Дихово (с. Дихово) ќе се одржи „Магичниот свет на печурките“, работилница за берење и приготвување во соработка со Фунги Игнатиа. А од 21 часот
во дворот на црквата ПресветаБогородица (с. Трново) настапуваат Исмаил Лумановски & Љубојна ft. Панајотис Андреу (апдејт: променета локација, концертот ќе се одржи во паркот во с. Дихово).
- Недела во етно-објектот „Де Ниро“ во с. Цапари ќе се одржи работилница за приготвување и печење леб од 12 часот, додека целосното тридневно EGNATIA ESCAPE FESTIVAL искуство ќе се заокружи со почеток од 20 часот низ музиката на Пијан Славеј и ритамот на Bad Juju.
- Џејн Гудал, чија доживотна работа како приматолог помогна во проширувањето на разбирањето на светот за однесувањето и емоциите на животните, почина на 91 година, соопшти нејзиниот институт.
- Нејзините теренски студии со шимпанза не само што ги срушија бариерите за жените и го променија начинот на кој научниците ги проучуваат животните, туку ги документираа емоциите и особините на личноста кај овие примати што ја замаглија линијата помеѓу луѓето и животинското царство.
- „Откритијата на д-р Гудал како етолог ја револуционизираа науката, а таа беше неуморен застапник за заштита и реставрација на нашиот природен свет“, се вели во соопштението. Гудал беше назначена за Дама на Британската Империја во 2004 година, а во 2025 година беше наградена со Претседателскиот медал за слобода на САД. Таа беше именувана и за Гласник на мирот од страна на Обединетите нации во 2002 година.
- Оние книги што јас и мојата генерација ги нарачувавме од Лондон, сега ги има на секој книжевен сајт. Веќе нема потреба да плаќате царини за книги од странство – сето она што лично сум го купувал како студент – сега го има бесплатно во ПДФ. И тоа е одлично: книгата е достапна. Друго прашање е што достапноста сама по себе – не мора да биде добра. Затоа што достапно е сè: од порнографија до дрога.
- Еве како доаѓавме до книги за испит во вчерашниот изумрен свет. Прво, си определувавме – колку денови ќе го подготвуваме испитот. Потоа, во група (сите што полагавме ист испит) одевме во НУБ (Народната и универзитетска библиотека). Тоа подразбираше да си планираш цело претпладне, некогаш и попладне – престој во библиотеката. Излегувањето од дома подразбираше и да си понесеш сендвич или пари за ручек. Подразбираше и да се качиш во градски автобус, па да патуваш најмалку половина час до библиотеката. Таму ја имаше сета литература за нашите испити, но книгите не ги даваа дома: мораше да се чита во заедничката читалница.
- Тоа ми е главната поента: можеш да учиш сам, дома, на компјутер. Но можеш да учиш и во друштво, во библиотека. Што е поубаво? За мене поубаво е второво, за моите деца – првото. Разликата е огромна: кога си во друштво, се смееш, кажуваш вицови, си помагате околу нејасните книжевни термини, а ако некој заборавил да понесе сендвич, делите. Во читалницата се запозна и еден пар (таа идна медицинарка, тој иден математичар), и набргу направија свадба. Кога си сам во соба не е така. И да склучиш брак виртуелно со некого, не знаеш како мириса кога седи до тебе во читалница.
