Шимборска пред смртта лично потпишала договор со издавачката куќа „а5“ од нејзиниот роден Краков за објавување на книгата, и го авторизирала нејзиниот сугестивен наслов - "Wystarczy", или „Доста е".
Збирката содржи и копии од неколку недовршени песни, напишани со микроскопски ракопис и со корекции, на кои таа очигледно се уште работела, до 1. фебруари кога почина од рак на бели дробови, на 88-годишна возраст.
Еве една нејзина постара, бесмртна песна.
ЗА СМРТТА БЕЗ ПРЕТЕРУВАЊЕ
Не се разбира во шеги,
во ѕвезди, во мостови,
во ткаење, во рударство, во земјоделие,
во градење бродови и печење колачи.
Во нашите разговори за плановите за утре
го уфрлува последниот збор
на промашена тема.
Не го знае дури ни тоа
што е директно поврзано со нејзиниот занает:
ни гроб да ископа,
ни сандак да искове,
ни зад себе да зачисти.
Зафатена со убивање,
тоа го прави трчи-сопни се,
без систем и вештина,
небаре допрва учи на секој од нас.
Триумфите се триумфи,
ама колку порази
промашени удари
и одново преземани обиди!
Понекогаш нема сила
ни мувата од воздух да ја урне
Со повеќе од една гасеница
ја губи трката во лазење.
Сите тие луковици, мешунки,
пиперки, перки, трахеи,
свадбени перја и зимско крзно
сведочат за недовршени дела
во нејзината аљкава работа.
Лошата волја не е доволна
па дури ни нашата помош
со војните и превратите
тоа, барем засега
е премалку.
Срцата чукаат во јајцата.
Растат скелетите на бебињата.
Семките стигнуваат до своите две листенца,
а често и високите дрвја на хоризонтот.
Оној кој тврди дека е семоќна,
самиот е жив доказ,
дека не е така.
Нема таков живот
кој барем за миг
не бил бесмртен.
Смртта секогаш доцни за тој миг.
Напразно ја тресе кваквата
на невидливата врата,
кој колку стигнал -
тоа не може да му го одземе.
Вислава Шимборска
