Пред нешто повеќе од една година пишувавме за дебитантскиот роман на Венер Херцог, „Светот на самракот“, посветен на јапонскиот војник кој 30 години не признавал капитулација по завршувањето на Втората светска војна. Сега славниот режисер има нова книга, овој пат мемоар, под интересен наслов, со уште поинтересни анегдоти кои и да се измислени вредат суво злато.

Во моментов станува прилично евтино и лесно да се продуцира содржина генерирана од AI. Толку евтино и лесно што е прашање дали ова што го читате е напишано од човек или од машина. Единствено што нè држи убедени дека сепак сме првото, е болката во кичма од цел ден дремење на тастатура.

Звучи како урбана легенда, но не само што ја има на Википедија страницата на оскаровецот, туку ја потврдил и самиот Херцог. Сепак, надреално.

Бескомпромисен, арогантен, откачен. Сè што може да се очекува од славен режисер, кој не се плаши да си го ризикува и животот за да снима во дождовните шуми на Амазон или на Антарктикот. Ако треба (за потребите на „Фицкералдо“) и да пренесе цел брод преку планина, среде перуанска џунгла. Е, тој нешто да ви каже.

Откако нè запозна со човекот-гризли, нè прошета низ пештерата на заборавените соништа, поживеавме со среќните луѓе во тајгата и ги испитавме егзистенцијалните влијанија на интернет врз нашите животи, сега е на ред Херцог да нè внесе и во вулкан. Со оглед на довербата којашто до сега не ни ја изиграл, изгледа дека и овој пат ќе му се препуштиме.

На Херцог, заради сиот досегашен кредит, но најмногу заради спокојниот глас и тешкиот германски акцент, однапред му веруваме, дури и кога би направил документарец за ланскиот снег. Но темава е сепак малку поинтересна.

Соочен со вестите дека неговата филмска менторка и пријателка Лоте Ајснер е тешко болна и хоспитализирана во Париз, славниот германски режисер во ноември 1974 одлучил да направи еден симболички гест - да појде пешки да ја види, како жртва во име на нејзиното спасување. 

Ја знаете сцената во „Американска убавина", во која летањето на една пластична ќеса на ветерот треба да ја симболизира бесмисленоста на животот. Оваа пак приказна е раскажана од аспект на една слична (жолта) ќеса, и тоа со глас кој не остава рамнодушен. На крај може ќе пуштите и солза.

На тековниот Берлински филмски фестивал Вернер Херцог го промовираше својот филм, прв во неговата кариера кој е посветен на една - жена. „Кралицата на пустината“ поседувала неверојатна мешавина на желба за опасна авантура, научни интереси и сочувството за луѓето, а сето тоа зачинето со женски шарм и талент за задкулисни игри.

Вернер Херцог е еден од најзастапените ликови на овој сајт, и тоа со добра причина. Тој не само што одличен режисер, туку е и интересен како човек. Ретко се среќава извикан интелектуалец кој би си останал на зборот, и би го сторил она што го има направено Херцог.

„Од една секунда до друга" е нов документарец на Вернер Херцог, посветен на проблемот на пишувањето пораки во текот на возењето. Ако некогаш сте си го дозволиле тоа, после видеово сигурно веќе нема да ви текне такво нешто. И не треба.