„Поголемиот мал филмски речник" го дефинира „Полу-задолжителното лирско меѓувреме" или ЗЛМ, како „сцена во која се користи мек фокус и 'слоу моушн', додека во позадина оди песна која има намера да стане хит, а љубовниците се движат низ некаква романтична околина".