Ако има поголема нејаснотија од тоа како Трамп е претседател на САД, тогаш тоа е - како воопшто се случува фризурата на Трамп. Деновиве на качување во авион, ветерот ја отвори икебаната од коса што американскиот претседател ја носи на глава, и луѓето станаа уште позбунети (и позгорзени).
Во говорот по повод започнувањето на првиот 4-годишен мандат, Трамп ја испрати пораката "America first", нешто што слободно го толкуваме како "Америка на прво место". Вака светските весници го пренесоа доаѓањето на 45-от претседател на САД.
Веројатно единствената замисла што звучи по излудено од "Претседателот Трамп" е идејата за изградба на ѕид меѓу САД и Мексико. Првата работа се случи, втората е ставена во забрзана постапка да се случи. Мексикански архитекти направија компјутерски модел на ѕидот која комплетно ја доловува неговата бесмисленост.
Како дел од проверката на Трамп му беше даден МОКА тестот (Montreal Cognitive Assessment). Предизвикот кој првично е создаден во 1996 се користи како „стандард за утврдување на блага когнитивна дисфункционалност.“ Тестот трае 10 минути. Според докторот на Трамп, американскиот претседател има 30 од 30 поени на тестот.
Џастин Трудо покажа како се блокира а сега една џиу-џицу академија постираше видео упатство како најефикасно се реагира на непријатниот начин на ракување на Доналд Трамп, кога ти ја држи раката и те влече кон себе. Зафатот се вика „гускин врат“ и ќе биде весело ако некој државник се охрабри да го изненади плавушанот и да му го демонстрира потегот.
Кога Џон Стујарт се расправаше со Трамп, актуелниот претседател се уште беше само ТВ кловн со многу пари. Сега кога првиот се пензионираше, а вториот го почна својот последен професионален ангажман. Ама не се додржува во пензија.
Само треба да им кажеш дека реформите на даночната политика кои им ги читаш се на Берни Сандерс. Во тој случај, сè што е всушност на Трамп, кај оваа лоботомирана „авангарда“ проаѓа мазно.
По повод првиот говор на Трамп за состојбата на нацијата, Џими Кимел како своја главна гостинка ја закажа Сторми Даниелс, порно-ѕвездата кој можеби земала 130.000 долари од Трамп за да молчи за една средба која можеби ја имала со сегашниот американски претседател пред неколку години.
Нема тука многу за кого да навиваш. Вообичаено секојдневно шакетање во Белата куќа, во случајов во врска со мигрантскиот карван од централна Америка. Боите на телевизијата ги брани Џим Акоста, а за Трамп игра Доналд. Од политичка тема брзо се доаѓа до: „Вие сте груб, ужасен човек.“
Сто дена подоцна и најмалку два пати повеќе разумни забелешки и аргументи, и симпатизерите на Трамп почнуваат да ја воочуваат грешката што ја направија. Може е доцна за ова гласање, ама барем нема да им се повтори грешката на следните избори.
Мала збирка од политички јасновидци кои јавно и гордо го ковертираа својот суд за државничката иднина на Доналд Трамп. Од утки на наши политички, медиумски и аналитичарски жреци би можело серија да се склопи.
Прво, ова не е порака од холандската влада. Второ, бисери како: „...изградивме цел океан меѓу нас и Мексико... никој не гради океани подобро од нас... и океанов е толку голем, што можеш да го видиш дури и од Месечината... и ги натеравме Мексиканците да платат за него“.
Емисијата на Џон Оливер трае 30 минути, 23:49 од овие 30 беа посветени на новиот американски претседател, што до некаде е разбирливо ако се им предвид дека му го собира уште од пред изборите бидејќи минатата сезона му заврши на 13-ти ноември, една недела пред изборите. Почна 4-та сезона.
И без многу разбирање англиски јасни ти се двата зборови од кои е составен терминот што американскиот претседател пред некој ден го употребил за Хаити, Ел Салвадор и земјите од Африка. Како и за добар дел пцовки и навреди, и за овој збор нема директен превод, без разлика дали е на македонски или кој било друг јазик.
Џони Кеш за првпат пред публика изведува нова песна. Ни помалку ни повeќе туку Man in Black, пред да биде објавена на албум. Малку контекст: годината е 1971, виетнамската војна е во полн ек, млади војници на големо се враќаат дома во ковчези. А Кеш, ладен како надгробна плоча, на студентиве им раскажува зошто носи црно. Нема појако.
Меѓу останатите работи што ги кажува Пај, една важи за речиси секоја ситуација: „Деновиве има голем број луѓе кои изгледа како да веруваат дека со тоа што нема да дозволат некое мислење да биде емитувано, некако ќе успеат да го искоренат тоа мислење. Не го искоренуваат, само го потиснува, а тоа создава презир.“
Истата нација што не може да се помири со своето раководство моментално е зафатена со изразито глупиот предизвик (дури и за интернет времиња) на јадење пакетчиња прашок. Се вика Тајд под челенџ, по мини комплетчињата Тајд прашок и детергент за перење алишта, и целта е да изедеш едно вакво пакетче, што нормално е отровно, нормално е штетно по живот и здравје, нормално е глупо. Ама луѓе се упорни.
Оние кои се форматираат во услови на систематска радијација од турските серии, веројатно се уверени дека нема ништо полошо од нив. Но затоа постојат постари релативизитари на кои, иако дамнешни, уште им се свежи раните од касандра, масандра и другите како-ли-беа јужноамерикански сапуници. Тек тоа, драга младино, како не се трпеше! Една мексиканска, поштено раскажана.