Сакам сите Ние, кои навистина сме одговорни сами да си ја коваме својата среќа, да седнеме едни наспроти други, без камења и сендвичи, па најпрвин да се испопљукаме и испопцуеме прописно, па потоа да се договориме дали навистина треба тркало или ново крило во Идризово, дали ни требаат турски серии или пак Хаутугетавејвитхамрдер, дали сме за нафтовод или гасовод, дали сме за Русите или Америте, или пак дали сè уште има некои кои се за Швајцарците.

Има една случка, сум ја чул, се раскажува онака: еден пријател на братучед ми ми ја раскажа, да слушнеш што му се има случено. Можеби е вистинска, можеби само урбана легенда, а оди вака: Таткото се шетал со синот, дете од свои 9-10 години, и во еден момент синчето златно го прашува: Тато, што е тоа презерватив?

Замислете ситуација и запрашајте се како би било малата да ви открие бенигно писмо од кое може самата да си изведе заклучок дека сте некаков силен мафијаш, ако случајно открие фрази на вашиот случајно отворен компјутер во кои се вели: Ќе го запалиме, уништиме, фамилијата ќе му ја сотреме или слично

Знајте дака вашиот тинејџер уште малку ќе стане студент и слободен граѓанин и искористете го моево наравоучение кое би гласело: Бидете Оупен Сорс, слободен софтвер, достапен и бесплатен за користење на вашите деца и отворен за надградба. Па нели е и тоа суштината на интернетот, пардон, животот?!

Ако сте родител, секогаш постои понекој тинејџер (или повозрасен) кој е спремен да ви го смени личниот опис. Зошто? Така. Зошто така било и така и ќе биде

За вашето чедо, големо или не, Вие сте силни и посветени како Супермен, иновативни и богати како Стив Џобс и смирени и полни со мудрост како Далај Лама.

Мојот омилен непријател ми вели: Тато, 10 дена без вас родители ќе се изнауживам. Доволно е што нема да ве гледам и слушам. Како да ѝ објаснам дека мене ми е поубаво?

Кога ќе ја чуете оваа фраза од вашето злато најдрагоцено, од оноа суштество на кое досега безрезервно сте му се посветиле, вашата надеж, вашата среќа, вашата солена пот. Ви доаѓа да го олабавите со бекхенд како на Надал што го олабави Нолета у Париз. Ма каков тенис, веројатно раката ви игра како на Мел Гибсон у Медмекс кецот пред да ја фати змијата за гуша.

Збунете го непријателот, испијте кафе со него. Играјте игра што вие ќе ја започнете. Всушност, занимавајте ги уште на почетокот на вашиот мандат, додека тие се мали, неискусни. Инвестирајте во нив, градете згради од коцки, правете театар од стари столици, наоружајте се со гаџети, видео игрици (има и едукативни!!!) и спортски реквизити. И секогаш имајте подготвена кампања. Ако доволно ги збуните, тогаш полесно ќе се приклонат кон средната, посигурната варијанта, онаа варијанта која и Вам повеќе ви одговара. Бидете добар политичар, и на зборови, ама и на дела.

Дали некогаш навистина сте го помислиле ова? Најверојатно не сте, затоа што тоа е и најголемата предност на овие деца. Учат од вас, ве студираат, купуваат финти, совршено го разбираат јазикот на возрасните, и сето тоа за да стасаат до оној момент, Ди-Деј во нивниот живот, моментот кога ќе се почувствуваат јаки, ќе го отфрлат оној прекрасен кожурец во кој до пред некој миг биле обвиткани, и ќе се претворат во тинејџери.