Како и многу проблеми на овие простори и за овој вината е кај Османлиите (како што гледаме, не дека да не беа Турците ние нешто подобри одлуки ќе носевме) во спрега со историската алчност на Западот за работи што не се нивни. Ова се случува некаде околу 1810 година и од тогаш имаме некои си 200 години Британците се прават мутави за тоа чии се мермерите од Партенон.

Во своето време - 18 век - Сара Сидонс со право можела да се нарече „селебрити“. Нејзина специјалност биле трагедиите, а најпозната улога онаа на лејди Магбет. Со нејзиното име се врзува и една урбана легенда, за ефектот што едно уметничко дело може да го има врз кревката човечка психа.

Додека Грција со идентична упорност продолжува да инсистира Британија да почне да преговара за враќање на плочите што пред 200 години беа отуѓени од Атина, првиот човек на Британскиот природно-научен музеј отфрла какво било помрднување на истите.

На почетокот на 1800-те Британците со дозвола на Турците, тогашните владетели на сè во овој дел од светот, од Грција одземаат непроценливи национални богатства од времето на античка Атина. Грците веќе со децении се обидуваат да им објаснат на Британците дека тоа се вика крадење и дека е фер истите плочи да им бидат вратени. Благодарејќи на брегзит тоа може и да им успее.

Повеќе од 100,000 книги ќе станат споменик на интелектуалната слобода во Германија, во инсталација која ќе се постави следната година.

Грците ја обновија иницијативата за враќање на рељефите од Партенон, со отворено писмо до Дејвид Камерон. Познатиот британски комичар и писател се придружува кон идејата.