Во својот внимателно модериран дел „мислења и коментари“, Њујорк тајмс најде за потребно да одвои место за теза според која партнерот со кој ќе решите да се размножите треба да е од пониските. Предностите да ти биле повеќекратни.

Освен Куба, Јапонија и Италија, сите други од  топ 20-те држави со најголем очекуван пад на население во светот се од Источна Европа (не затоа што Западна е нешто многу повеќе плодна, туку затоа што увезе бегалци). Вака, така и ние сме во Источна Европа.

Едниот бил биолог, другиот економист. Во 1980 почнале јавна преписка околу едно прашање: дали зголемувањето на бројот на население на Земјата ќе ја надмине способноста тоа да се прехрани? Паднал и облог, и еден од нив го добил, иако не баш како што очекувал.

Сите населени места на планетава со повеќе од 500 жители.

Шведска требаше да ја исполни десетката дури следната деценија. Но, статистичките проценки не ја земаа предвид улогата на бегалскиот квасец во прирастот на населението.  

Од една страна, глобалниот прираст на населението постојано добива на темпо. Од друга, половина планета не се размножува "колку што треба". Кои се консеквенците од овој расчекор?