Стивен Сакер го води познатиот, тензичен и но булшит формат на BBC, „Hard Talk.“ Спроти себе го има шефот на унгарската дипломатија, Петер Сијарто. Се зборува за блокираните ЕУ пари за пост-ковид рехабилитација на Унгарија, за сексуалното образование, за извештаите на Фридом хаус, за Пегаз софтверот, за тоа што е популизам а што демократија....
Македонскиот претседател Стево Пендаровски при посетата на Рим и Ватикан, на папата Франциск кој е голем љубител на фудбалот и осведочен навивач на аргентински Сан Лоренцо, му го подари дресот со кој Македонија ќе игра на Европско првенство за 15-ина дена.
Стево Ченеец го удира гром, нежно, ко рака. Стариот Несторов, госпо’н Чедо и уште еден, садат липа чија сенка нема да ја дочекаат. Убавата ќерка на попот се капе во реката вознемирувајќи ги барските птици. Васа Ладачки не е со онаа која ја сака. Во авлијата, под густата крошна играат други деца. А некој од горе гледа сè.
Веќе не се бројат години, туку часови до историјата по која копнееме сите. Фудбалската треска се повеќе се чувствува. На видео врска Скопје - Тбилиси ги имаме Претседателот и селекторот на Македонија со цел состав. Така е Мрме, ве чекаме на плоштад.
Ако овој живот е само мачење а вистинскиот почнува со нашата смрт, зошто онолку попови голтаат апчиња и кмишат по доктори за да си ја продолжат маката?
Да потсетиме, група македонски интелектуалци пред пар месеца објавија отворено писмо до ЕУ како реакција на ставовите и барањата во Декларацијата на бугарското собрание, ставови кои деновиве беа бетонирани од бугарската академија. А Стево - изгубен во свемирот - Пендаровски најде да кука за тоа како не сме знаеле доволно бугарски актери. Што би рекла онаа севселенска будалетина „Изгубен во времето, би го барал семето, одејќи по жицата.... на мојот мултиетнички народ“.
Како одговор на видео снимката на која се гледа како европските лидери се подбиваат на негова сметка, изневерениот Доналд Трамп во средата соопшти дека официјално формира покул и помоќен НАТО со неговите нови пријатели Македонија, Оман и Суринам.
Како што политичарите можат да станат комични, така и комичарите можат да станат политичари, пишува Андреј Ивањи во најновиот број на „Време“. Разликата е во тоа што комичните политичари се несакајќи комични и по правило паѓаат од власт, додека комичарите ширум светот покажуваат дека знаат како да ја зграпчат.
„Јас тврдам дека прашањето на името е далеку од политички приоритет за било кој во Македонија. Тврдам, не постои политички фактор во Македонија кој мисли воопшто за проблемот со името“.
„Сите слободарски граѓани душата ќе му ја извадат на тој кој евентуално би го потпишал тоа (промената на името - н.з). Нема да го остават така во фотељата во која е. Мислам дека шанси нема за такво нешто, ама ако има, ние мора да му земеме мерка на тој човек и на тие луѓе.“
