- Српскиот колумнист, публицист и книжевен рецензент почина во Нови Сад, после долга и тешка болест.
- Панчиќ беше долгогодишен колумнист и автор во белградскиот медиум Време а се појавуваше и на други места во екс-југословенскиот медиумски простор како еден од последните големи ракописи и стилови.
- Роден е во Скопје во 1965 година, како дете на воено лице дел од детството го минува во Пирот, потоа се сели во Загреб кој имаше формативно влијание врз него а Војводина му беше интимен хоум пејџ.
- Во неколку наврати ни беше гостин, ја отвори промоцијата на книгата Бавчи, ни беше драг пријател и другар со кого беше ќеиф да се седи по Скопјево и да се коментираат феномените на балканскиот Монти Пајтон. Обожаваше овчо кисело млеко од Бучен Козјак и Златен даб.
- На сајтов имаме десетици негови текстови.
- Почивај во мир, другар.
„Скопје некако случајно испадна мој роден град, го влечам по документи цел живот како вроден шпрахфелер или дамка на лицето, без вистински однос кон него, туѓ и непознат. Но и ми недостасуваше, иако не го знаев тоа. Сега, меѓутоа, знам. Скопје стана дел од мојата интимна географија, се научив на неговите улици и на тоа што е лево а што десно, што горе, што долу, каде треба, а каде баш и не мора. Неговите луѓе станаа мои, стекнав скопски ритуали и навики, свои келнери и продавачки во трафика, шетачки маршрути, ноќни засолништа „во агол каде се збира самотијата".
Роден град