Некои луѓе не излегле да се борат за она што пишувавме во манифестите и апелите, туку за да седнат на некоја удобна столица, да се сместат во некоја убава туѓа куќа, да се возат со лимузини, а во исто време да зборуваат за рамноправност.

Во атмосфера кога стрепиме секогаш кога некој од државниот врв се враќа од странство пошто не знаеме што прифатил како „компромис“, да се поклониме на два преслатки детски хора од странство кои го чуваат нашето културно азно додека ние ја прегрмуваме оваа белја што нè снајде.

Рекол Шапкарев. Во 1870 година. Пред 150 години. 75 години пред да нè измисли Тито.

Шемата на изместување на институциите со политички манипулации не може да трае вечно. Бидејќи на крај, повторно ќе се најде некој Политико напис со кој на јавноста ќе и се објасни она што Скопје го крие од сопствените граѓани.

Погледнете го филмот кој уште необјавен, предизвика страшна паника во Бугарија и особено ги заболе нашите источни пријатели, до толку што на скопската премиера на Трето полувреме, еден луциден и шармантен промотер на филмот, проба да ги смири страстите со следниот дисклејмер: „Во снимањето на овој филм не е убиен ниту повреден ниту еден Бугарин“. 

Македонско-јапонското пијано дуо Асами Сате и Ема Попивода добиваат награда од градот Токио на конкурс на кој учествувале 20.000 проекти. Омаж на македонскиот фолк и на човекот кој ги поврзува Скопје и Токио, Кензо Танге.

Нашиот Прометеј одамна е познат по своите враголии и вратоломии, особено во параглајдингот. Но, тоа не е сè. Пред 6 години, значи на 62 години, почнува да вози точак. Денес, на 68 години, Менде и неговиот BMX се сакаат вака.

Ако нè нема, како тогаш зборуваме? И на кој тоа мајчин јазик пишувам и зборувам јас, непостоечко суштество? Многу просто: на јазик што не постои. Кога јас ќе отворам уста - не излегува ништо освен воздух. И кога како бебе сум зинал за да кажам „мама“, на мајка ми само ѝ се присторило.

После толку време кмишење на интернет, не мислевме дека нешто може да нè изненади, најмалку македонска анкета со македонски граѓани, на едно најмакедонско прашање: „Во која земја би сакале да се родите?“. Мешани чувства имаме. Одговорот е урнебесно бескомпромисен ама и многу хмм. 

Господине Заев, бидејќи сте очигледен вљубеник во хеленската култура, дури и припадници на други култури и личности (како во случајов античките Македонци) ги прогласивте за “Хелени“, Ви нудам уште неколку интересни автентични сведоштва од хеленски автори, од хеленската култура. Верувам ќе Ви се допаднат и не се сомневам дека ќе ги ставите како натписи низ центарот на Скопје, па и во другите градови, во “согласност со Преспанскиот договор“. Да почнеме со ред.

Веројатно ја знаете приказната за орелот и полжавот и за зачуденоста на првиот како вториов стигнал до него. Да ви покажеме како во македонски услови, басната може да се претвори во бајка. За некого.

Во Србија, на пример, епидемиологот д-р Срѓа Поповиќ најави дека ако дневните бројки стигнат до 500 (еквивалент на 125 во Македонија), ќе преминат на рестриктивни мерки. Значи, стратегијата мора да има некакво копче за стоп. Кај нас такво нешто не гледаме. Нашите власти се однесуваат како очаен коцкар кој, гледајќи дека губи, наместо да каже „стоп“ и се повлече од игра, упорно продолжува да игра со сé поголеми влогови, надевајќи се дека на среќа ќе се извлече.

Посветено на Венко Филипче и останатата весела дружина која се бави со короната, во контекст на предлогот за носење маски на улица, мерка со минимален до никаков ефект, во ситуација кога има масовни проблеми со неносење маски во затворени простории, нешто за што знаеме со сигурност дека има голем ефект.

„Куршум за мене, куршум за тебе. Братска поделба.“

Повеќе нема сомневање, третиот - есенски пик не е само поголем, туку и пострм од вториот, јунски пик. Првиот пик повеќе не го споменуваме, тој беше само загревање за ова сега. Ако после Рамазан бајрам кумулативната инциденца растеше праволиниски, од 8 септември до денес грасте квадратично. Со ваков експлозивен раст на бројот на нови случаи наскоро веројатно ќе видиме и 4.000, па 5.000 активни случаи...

Хеј, скопска глумица уште во 1934 година била обвинета дека земала кокаин! А од репортажата од 1 јуни 1936 година ќе сфатите дека овде ситуацијата не е останата иста само во поглед на корупцијата, сиромаштијата и нефункционалните институции, туку дека ама баш сè е исто. Плус го имаме глупиот мост Влајко.

Турците земаат имоти и животи на рајата, но не посегнуваат врз нејзиниот дух.Тие го уништуваат телото, но духот го почитуваат. А егзархијата во Македонија ја врши најмизерната задача.

Министерот за здравство не знае дека свадби не организираат музичари, не ја викнал својата колешка со италијанско скијачко искуство да ја посети инфективна и во очи да ги погледнат роднините на пациентите, туку нас нè вика?

Слушнете како овој наш Гручо Маркс (моментално на позиција министер за финансии) суверено, авторитетно и уверливо владеее со материјата која му е дадена на управување. И бидете сигурни дека знаат што прават.

Покажавме како изгледа даночното освестување во Америка а еве и нешто многу подиректно. Пар наши дечки направиле поштена вивисекција за тоа како овдешната државна машинерија без усул ни копа по џебовите. Од заработени 100 денари, откако таа ќе се подмири, вам ви остануваат само 57 денари. Како иначе ќе се курчат, вработуваат кого сакаат и делат ваши пари на нивни луѓе?

Ептен се нервираме што сме доведени во ситуација да се нервираме околу Бугарија зашто никогаш и за ништо не вреди да се нервираш за Бугарија (Грција, Србија...). Ама пошто домашните квислинзи ни зачукаа договори кои им даваат посакувани резултати само на другите страни (добро, нам сега НАТО ни ги храни децата а и инвеститори нагрнаа), еве нè пак во историска дежаву ситуација одново да се докажуваме кои сме, што сме. Да попиздиш.

Забраните МОРА да ви се базирани на факти и сериозни објаснувања и докази, а не да бидат реакција на немоќта на администрацијата и системот да биде држава.

Балетското дело „Болеро“ за прв пат кај нас е поставено пред 30 години од кореографот Олга Милосављева. Препородено како омаж кон неа и сите балетски уметници кои своевремено несебично давале сè од себе да ја издигнат балетската уметност во Македонија, Болеро годинава го креираат 12 балерини од МОБ со кореографија на Саша Ефтимова кои со маски и други ковид протоколи го вежбаат во најтоплите денови на годината, за премиерно да биде изведено на Охридско лето.