Пред точно сто години двајца италијански имигранти во САД биле обвинети за убиство на чувар и вооружен грабеж во компанија за чевли во Масачусетс. Седум години подоцна биле погубени на електрична столица. Нивното судење и денес останува контроверзно.

Замислете водител кој најавува авторитет од областа на меѓународната политика, кој треба да го објасни најновиот развој на настаните на линија Блиски Исток - САД. И замислете го како тој ја започнува својата анализа со - „Еми, пули сега вака..“. Нели веднаш ќе помислите дека е некој нов скеч на „Фчерашни“?

Додека некаде сечеме некое дрво, поминуваат многу луѓе. Некои се восхитуваат на тешката, прецизна и одговорна работа и нè пофалуваат. Но, ќе помине и по некој кој ќе ни префрли лош збор. Некои такви коментари се тивки, едвај чујни. Но, понекогаш доаѓаат луѓе и за да се расправаат и да навредуваат. Одвреме-навреме слушам и на медиумите како се оцрнува мојот занает. Значи, ни негативните коментари за дрвосечачите не се реткост. Затоа, во овој текст ќе зборувам за вистината за правите дрвосечачи.

Без сомнение, некои работи што ги среќаваме додека шетаме низ природа се многу таинствени. Предизвикуваат и некои од најсилните чувства кај нас. Има луѓе кои имаат разни фобии од нив и се плашат и да погледнат во нив, други кои се поофанзивни и ги ништат кај и да ги сретнат, трети кои со сласт шират приказни за нив без никаква основа, но и такви кои ги гледаат само преку некаква корист. Јас лично не сум во ниедна група.

Чувството дека само ние и нашите пријатели сме останале нормални е една ехо - комора во која одекнуваат и се засилуваат само сопствените мислења и одеднаш почнуваме да веруваме дека ја познаваме Македонија.

Ако е некој белец пораснат во Америка може да биде прекрасна личност, да донира храна за бездомници и да посвојува миленичињата. Но, ако е некој белец пораснат во Америка, науката вели дека тој најверојатно е - расист.

Во пристојни земји пристоен човек не може да си дозволи јавно да ги искажува своите предрасуди и стереотипи. Тие можат да избијат евентуално во ситуации кога треба да донесе некоја брз одлука. На пример, во сообраќајот.

За луѓе што не сакаат многу да му ја мислат обично велиме „не сака да си го троши мозокот“. Хемиски, не може да биде поточно од ова. Од друга страна, живееме во култура што од нас постојано бара да бидеме објективни. А како што знаете од медиумски примери, тоа најлесно се постигнува ако сам се прогласиш за објективен, без разлика колку од тебе вришти пристрасност.