Ова што е обединетавa и ние останатите, по кои се' основи е поделена (Луѓе што работат 21 ден годишно vs. Луѓе што живеат 21 ден годишно). За нас е лесно, ние секогаш завршуваме во ист кош со комшиите.

Имајќи предвид дека државниот врв доживува многуилјаден евро стрес по ова прашање, сметам дека света должност на секој искрен љубител на името Македонија, на републиката вон пламен и на нејзините секси планини и врели потоци, е максимално сериозно да се заангажира во насока на решавање на конфликтот со нашиот новонаречен Јужен Сосед кого во името на Перикле ќе си го ословувам како сакам, ама за почеток по уставно - Грција. Шо се римуват со ракија и е скроз супер ради то...

Дали и кога ќе ни ги отворат рампите во Европа, не е прашање кое на било кој начин ме трза. Ама, многу често кога се будам од сабајле се мислам, во случај да не примат, како Брисел ќе го нацрта сексот на македонскиот народ? Вие знаете ли како се сексаат Македонците?

Да не беше Балканот, Горан Милиќ, некогашниот уредник во Ју-тел, во вчерашното интервју за МТВ ќе беше во право - на Европа треба да ѝ се признае тоа што во неа немало војна од '45-та. Но некои интелектуалци би биле баш изненадени од веста дека таа доби Нобелова за мир. 

Ајфеловата кула р'ѓосува, а лондонскиот Тауер бриџ наскоро ќе падне. Добро, не вистинските.

Можеби темата на текстов и не е баш за Букбокс, но тој е одлично напишан, а темата е важна, и за Европа и за нас. Симпатичниот 37-годишник Алексис Ципрас делува како потомок на силната грчка левица која некогаш мораше од егзил да го води својот отпор против диктатурата. 

Откако се замери со Израел и неговите сојузници заради песната „Она што морам да го кажам", нобеловецот оди чекор понатаму - сега се става на страна на Грција, нарекувајќи ја европската политика кон неа „срамна".