Не е работата во тоа само дека Еберт целиот живот го живееше со филмови, или само дека се разбираше во филмови, туку главниот шмек го даваше начинот на изразување што тој го имаше. Ова посебно беше воочливо кога некој филм немаше да му се допадне.
5 април 2013 - 16:46