Текстот во рубриката Стигнавме на дното е преземен без интервенции од порталот Скопје1.
Преморената сезона, особено психички поради сите удари кои ги доживеа, привршува. Но, се чини дека крајот на сезоната на Новак Ѓоковиќ е поблиску отколку што се мисли.
На дебитантот му е потребен одмор од тенисот. Долг, мирен и целосно неоптоварен од притисок. Тоа е толку очигледно. Не тренираше со полн интензитет, а се чинеше дека подготовките за мечот не беа како што треба. Едноставно, во странската литература постоеше терминот „Burnout“, а тоа е кога луѓето премногу работеле и имаат потреба од одмор.
Во Србија тоа се уште не постои како официјална причина за отсуство од работа по насобраниот стрес и замор, но токму тоа му се случи на Новак. На крајот на краиштата, изгоре.
Се чини дека во мислите му беше поважен фактот што ќерка му на 1 септември тргнува на училиште отколку да има можност да го нападне 25-от Грен слем. И тоа не е ништо чудно. Впрочем, последен пат загуби во 3. коло на Вимблдон во 2017 година. И тоа токму во моментот кога во рацете ги имаше сите четири Грен слем трофеи. Заситеноста е огромна и не е ни чудо што дојде моментот да паузира. Да беше некој друг турнир освен Грен слем, немаше ни да се појави овде.
Кога му го поставија прашање за повлекување, тој покажа дека само сака да се занимава со „обични работи“ во моментот. Како да сакаше да вика дека по 20 години кои ги посвети речиси исклучиво на тенисот, сега би сакал да си ги посвети на себе и на своите најблиски.
„Не размислувам за завршниот Мастерс во Торино. Размислувам за утре и следната недела, ќе се вратам во Белград кај моето семејство, па ќе видиме што ќе биде понатаму“, изјави Ѓоковиќ.
Само замислете го ова. Од средината на мај и подготовките за Ролан Гарос до крајот на август имаше вкупно неполни 14 слободни денови. Можеби не играше, но турнирите, повредата на коленото и огромните трошоци за опоравување го направија својот данок. За тоа не се зборува. Тоа упорно се заборава. Сепак, факт е дека Новак мораше да вложи дополнителна енергија во сето тоа, а со насобраниот стрес и притисок мораше да си го направи своето. Барем привремена во форма на рана елиминација од УС Опен.
Што го чека сега? Едно е сигурно – ќе игра на Мастерсот во Шангај. Од 2 до 13 октомври ќе биде таму и ќе се обиде да си обезбеди пласман на завршниот Мастерс во Торино. Ако тоа се случи, ако не, ќе го прифати фактот дека има седум дена дополнителен одмор.
По враќањето во Белград на 14 и 15 септември го очекуваат натпревари за националниот тим во борбата за опстанок во елитната светска група. Грција на чело со Стефанос Циципас доаѓа во Белград и ова ќе биде можност следната година да атакува на титулата.
Србинот ќе одигра и две егзибиции, прво на 16 септември против Григор Димитров во Софија, а потоа од 16 до 19 октомври. За Ѓоковиќ е нетипично да се посвети на овие егзибиции во овој период, но освен финансиски, тоа покажува и дека борбата за место на АТП листата не му е приоритет.
Ѓоковиќ не е премногу заинтересиран за конкурентен тенис, повеќе не го интересира АТП листата, но изгледа сака да ги групира силите. Можеби 2025 година ќе биде последната година на врвот и можност за напад на големите трофеи – за тоа тој сака да биде целосно подготвен.
И понекогаш најдоброто нешто што можете да го направите за себе е одмор. Бегството ќе биде привремено, но плодно.
