Точно е дека актуелните протести и блокади стануваат сè помасовни (бахат каков што е, Вучиќ на почетокот ги исмешеваше дека нему и коктелите му се помасовни) но имал тој и помасовни протести, па умеел да ги издише (со онаква разрока опозиција, јака ствар). Но, ако вака почнува да зборува една Јована Јеремиќ, која непогрешливо го осеќа пулсот на народот а досега беше беспоговорен мегафон на владејачките наративи, тогаш можеби работата е врвка. 

„Чичо Мите, си дадов отказ. Не можам. Ме тераат на некого да му пишам десетка, а тој не знае за шестка. Ова лудило ќе помине и тој инженер ќе направи некој пропуст и тогаш некој паметен ќе праша кој професор го пуштил на испит“. Од такви инженери Васко остави две деца.

Мојот сопруг и јас десет години работевме во Брза помош. Со нелагода го чекавме распоредот на дежурства затоа што ниту еден здравствен работник не не му се радува на тоа дежурство. А потоа ќе стигне тој триесет и први декември.