Кичот и шундот не се теми со кои баш сега и баш нам ни се паднаа. Еве дебата на таа тема од пред повеќе од половина век (1968-ма). Денес би се кукало како со шундот ни ја трујат публиката, ама тогаш се имало муда па и публиката не била поштедена. „Некој може да го чита Достоевски а да го занима само дали кнезот Мишкин ќе се ожени“, закуцува режисерот Душан Макавеев.

Од каде си? Од Македонија, вика наша девојка во публика на стендап точка во Франфурт. Ама, дури и дечкото на сцената знае дека ние си го продадовме името, брендот, трејд маркот и дека со Македонија сега располага само Грција. А добар муабет следи после. Нашава од следниот дечко само бара да не биде психопат, пошто веќе одела со еден таков. Погодете од кај бил? 

Конечно некој ќар од математика.

Генијална сцена: првиот балван на Република Српска, Милорад Додик, објаснува зошто ја пеел песната „Пукни зоро“ и како тоа било погрешно разбрано, бидејќи таа песна ја пееле српски војници на Кајмакчалан, и тоа не кога оделе, туку кога се враќале од војна...Сето тоа го гледа и не може да се изначуди Роберт Пешут, познат како Мањифико, инаку комплетен автор на „Пукни зоро.“