Смеењето и онака е преценета работа а семето на не-хуморот кое своевремено го посеа нашиот драг Стеф (тука и тука и тука), наидува на плодна почва. "Глупи муабети" е парчето на новиот талент Марјан Ангеловски чија главна особина е својот стенд ап да го прави седнат. Се препорачува клипот и да го гледате седнати, не би ли не дошло до немила сцена да се превртите од смеење.

Објавувавме и странски и пар домашни варијанти на музички видео спотови без глас. Во сите има некаква напнатост, бидејќи нешто природно недостасува во тој спот. Не и овде. Кога ја имате онаа ултра згодна Маријана, на кутар Тајзи нема ни да помислите. 

Го имавме на сајт пред некое време, човекот кој кога би го виделе на Широк Сокак и би ви предложиле три прекара, веднаш би погодиле дека неговиот е Свежио. Го преземаат битолчани од Анти - Емисија.

Првата дијаграмска мапа на градска превоз (апстрактна, без географски детали а ултра корисна) е создадена за Лондон во 1908-ма година. Кажете драгичка! Само еден век и пар години подоцна, ги стигнавме!

"Чуму музика?" е слоганот на дечките од  "Сајлент звук" кои се зезаат со она што во последно време е вирален интернет штос: како изгледаат музички спотови без музиката. Ги имаме Владо Јаневски и Каролина Гочева.

Песната на Драган Каранфиловски Бојс сама по себе веќе е химна во префинети македонски кругови во кои таа со задоволство се пее во чест на љубовта, во спомен на реумата и во знак на човековата победа над ајкулата. Но, Валерија не е девојка од вчера. Таа порано се движела малку побрзо и била нешто поведро облечена од онаква каква што ја знаеме. Реумата и ајкулата си стојат. Епски спојлер: Валерија е од Сараево.

Коцката е од Битола, неколку години живее во Шенжен, Кина. И некогаш му е досадно кога оди на работа или седи во кафуле. А убави жени, дал Господ сегде.

Сабајлево (четврток, 13-ти февруари 2014) душата ја испуштил и телото си го смирил еден од последните олд скул десперадоси на скопската урбана сцена, Ѓорѓи Ѓорѓиевски Џокер. 

Со сите оние македонштини и булшит детектори, ние цело време зумираме во Македонија и затоа не е чудно што често ни останува неубав вкус во устата. А финтата било да се одзумира. Без детали, без ситници, сосема поинаков вкус. Штета што Македонија е толку поубава колку што пооддалеку ја гледаш.

Не неколкумина битолчани кои ми фрлија ишарет им пишав дека нема да ги објавам клиповите бидејќи иако бескрајно го сакам Паљото, видеата  му се тиња. Сè додека еден од нив не ми одговори: Баш затоа се прејаки! И стварно, баш затоа! Несудениот битолски градоначалник гледал Дискавери, ја сконтал финтата и еве го на Пелистер, тивко, полека, да не ги разбуди мечките. Акција, возбуда, трилер, напнатост, опасност....не.

Пазете увод на еден текст: "Низ секојдневниот метеж од луѓе и возила во кој секој вработен брза да стаса до работното место, студентот до универзитетот, ученикот до училиштето а невработениот во потрага за парче леб, да ја понуди неговата работна сила на некој од пазарите, никој не обрнува внимание ниту пак наслутува дека за миг може да биде изненаден од тап удар на некое забрзано возило, да стане учесник во сообраќајна незгода или жртва на асфалтот".

Ахмед од Кичево, младо дете кое пее две зезнати народни песни. Инструментот го има во грлото и одлично го контролира, со вистинско насочување, би можел чуда да направи. Ама, неоти ќе биде така....

"Од јазикот кон светогледот и назад" е темата на една од најдобрите презентации што ги видела публиката на домашните изданија на ТЕДx. Умно, свежо, забавно, полно со сочни детали и луцидни објаснувања. Така се прави тоа. Илина Јакимовска, уредничка на Букбокс, наш човек. 

Овој ви е Грмчо Змијарот, некој дечко кој чува змии. Видеото онака, намерно мајтапџиско. Таман да го баталиме, Грмчо изговара еден прастар збор кој не сме го чуле со милениуми а е пресмешен!

Искрена исповед на еден наш автохтон спортист воден од македонското олимписко  гесло "Не е важно да победиш, важно е да се најадеш". 

Еден наш дечко е убедливо најдобриот инструменталист кој го имаме слушнато на овој инструмент. Инструмент кој во моментов го имате пред себе и главно дава еднолични звуци на мавање со прсти по пластични копчиња. Ма Манзарек, ма Џон Лорд, ма браво!

Документарно парче на група Чеси кои туристички ја промовираат Македонија, особено Попова Шапка. Апел до нашите во Чешка: да им речат одма да сменат музика.