Пишурија е како времето знае да ги испретумба контекстите. Му ја пуштате оваа песна на некој странец, му ја преведувате од збор до збор и на крај, кога ќе ве праша, а кој е тој човек за кој се пее, му викате: „Еден советник за странски инвестиции“. На дечково му станува јасно дека никогаш ништо од овде нема да му стане јасно.

Некоја прастара пропаганда на Еднооки со која ширеле неоснована паника дека може да го смениме името, па пази богати, во Северна Македонија! Кај ли ги копале ваквите небулози, руска ли служба ги плаќала?! Мајку му, овде не може некој да се заебава толку колку што некој е спремен да не се заебава!

За Филип, Александар и цела таа фамилија нас нè боли уво точно колку за Ким, Кло и целиот клан Кардашијан. Ама кога со политички декрет некои ќе им се доделат на едни а забранат на други, декрет потпишан од двајца премиери од кои барем за едниот од прва рака знаеме колкав му е капацитетот за географско-историски прашања (тој за Прличев мислеше дека е од Велес), ти доаѓа од инает да ја рушиш новата идила.

Од нашиот највисок законодавен дом, во најфрагилните моменти на македонско-грчките односи, координаторот на пратеничката група на СДСМ неочекувано извика: „Македонија е една!“ (на крајот на излагањето додаде: „И една ќе биде!“). Или на тој човек ништо не му е јасно што деновиве се случува па на ауто-пилот го вергла она што го вергла, или пак си мисли, ако во оваа мала Македонија, за 9 месеци тој успеал да земе 9.454 евра евра за патни трошоци, како ли ќе му тргне живеачката кога на државен трошок ќе ја шпарта таа цела „една Македонија“!?

За мислата и синтаксата на Саше Фактор Икс ќе се заколневме дека е уникатна и неповторлива. Тој ќе ја ја пуштеше реченицата надвор од себе, да плови и да меандрира наоколу и сам не знаејќи каде таа го води. На тој начин се добиваа толку надреални реченични склопови што беше незамисливо тој семантички семенски материјал да се фати и да изрти и на друго место. Оф, каква заблуда.

Очајот деновиве оди во секакви правци. По нас знаеме; после сите рокенроли, Лу Риди и Клешови, после сите Алан Форди и Монти Пајтони, нам ни доаѓа на сајт да ставаме песни од Петре М. Андреевски! Не дека Петре е крив за нешто, туку зашто тоа никогаш не било наш филм. Е, до толку сме снеможени. Туку, еве еден таков краткотрен крик (го снема за пола саат), јес аматерски и залуден, ама барем склопен на пристоен англиски. Но дискасити.

Стојанче - како сум ја средил МТВ - Ангелов стратешки процени дека од Грција сме извлекле максимум што можело да се постигне во овој момент (генерално, треба да го гледате на Само вистина да видите колку може да се урниса еден човек). Истото тоа го признава и шефот на грчката дипломатија, само што тоа малку поинаку го формулира.

Замислете хирург да ви каже дека Хипократова заклетва која ја положил е нешто што само звучи убаво а медицинските протоколи по кои требало да ви ја изведе операцијата се обично парче хартија?

На 13 јуни 2018 година, актуелната постава на Министерството на култура решава на увид на јавноста да го стави буџетот за 2018 година. Ги спрегнува сите свои професионални капацитети и ни го дава она што ќе го видите во продолжеток. Не бе, после ова со Грците, одма поинаку е.

Македонците од Грција, оние чиј пркос е челичен во екстремни историски и политички услови, се последните Мохиканци кои потсетуваат на пукнатините во монолитниот моно-етнички блок на земјата со многу различни традиции, музики, спомени, јазици и колективни сеќавања. 

Ќе му ставеле плочка и ќе кажеле дека е Александар и дека е Грк. Каков мерак е тоа, една плочка да ги замолчи оние што цели чаршафи испишаа како тој и таков споменик е недозволив на тоа место, од стручни архитектонски и урбанистички причини. Сега ќе му стават плочка и ќе им биде пасент. И архитектонски и урбанистички. Но имаме ние позабавна приказна околу воинот-што-ќе-добие-плочка. На почетокот имаше теорија дека ќе ставаме петденарки и ќе се клатиме.

Твит е кратка форма која не дава простор да се каже сè и секој детал. Затоа човек мора да го одвои само она што му е најважно.

Македонецот не знае да живее во денешнината. Или е заглавен во јебена историја или е укочен чекајќи нешто од иднината. За него, ништо не почнува од него. За него сè ќе започне кога ќе дочека некаков Свет Грал кој ќе го посипе со ѕвездена прашина по што одеднаш сè ќе биде подобро. ЕУ и НАТО за таквите е само Хепек, онаа мистериозна направа од Топ листа која чудесно ги средува проблемите. Мало потсетување на кои сè финти Македонците го одложуваа почетокот на своите животи и бавењето со себе.

За многумина единствена цел да се влезе во ЕУ е за да се има цицка за цицање. Ги заболе нив за европски идеали, култура и наследство. Под султан Реџеп би се вратиле ако им вети плата од 1.000 евра (под услов да не се напнуваат за тие пари). Такви склопови, не име, родена мајка би продале. Така што, бар вториот дел од насловот да допре до нив.

После цели 26 години невешти маневри на Киро Глигоров и цела плејада македонски политичари, после оние глупости со добивање на спор против нив во Меѓународниот суд на ОН, после оние 140 земји кои нејасно зошто избрзаа и нè признаа под нашето име, двоецот Заев/Димитров доаѓаат до генијална идеја. Да ги заебеме на начин кој никој нормален не го очекува: начисто да им го прифатиме она што цело време го барале. Видкун Квинслинг лајкс дис.

Мал избор од фаци пред кои едноставно бевме принудени да капитулиравме. Страшна е тоа сила. Ама барем сега и ние ќе можеме да бидеме убави, софистицирани и напредни како нив. 

Замислете кога грчките преговарачи се закануваат дека ќе ги вратат преговорите на почетна фаза па повторно ќе отвораат прашања за иредентизам и сè друго, овие нашиве да го испечатат ова и да им кажат: „Ок, одиме тогаш по ред“. Не можете да замислите? Ни ние.

Погледнете една автентична „деновиве пред години“ сцена од пред македонското МВР,  кога само што почнуваа да делат компјутерски бројчиња за пасоши. Непоправливите оптимисти ќе се израдуваат затоа што вакви јадни сцени веќе нема таму. Ние другите знаеме зошто е тоа така.

Исповед на еден напатен Горан од наведеното струмичко село кој вика: „Не знаеме од дек да фанеме... дек да се оде... никој не знае кој, шо, ка, де!“ Како дек бе другарче, тргнувај за Скопје. Ама бидејќи е ова едно прастаро видео, веруваме дека во меѓувреме и Гоки се снашол.