Најголем дел од подземниот град моментално служи за јавна употреба и вклучува паркинзи, подземна железница, центри за обработка на отпадни води, трговски центри, базени и корпоративни дата центри.
Во случај на зорт сето ова се пренаменува за својата втора функција - засолниште за околу 750.000 луѓе, што е повеќе отколку вкупната популација на Хелсинки (околу 620.000). Ако затреба планот е целиот овој подземен капацитет за 72 часа да биде адаптиран во предвиденото засолниште за граѓаните.
Дупката под градот се копа некаде од 1960-те, и првично тоа се прави заради територијалната амбициозност на тогашниот СССР.
До сега ископани се речиси 9 милиони кубици земја и гранит, целиот комплекс има сопствени системи за филтрирање на воздух и вода, канализација, кревети и залихи храна. Главните засолништа можат да вдомат луѓе без престан во период од 14 дена.
Освен главната централна скривница, за секоја нова или реновирана зграда во Хелсинки е задолжително да има сопствена подземна скривница.
Иако првично системот отворено се прави заради опасност од советска инвазија, денес неговата цел е стишена и се води за „во случај на нуклеарна хаварија во Источна Европа.“
