Социјалните медиуми беа верба во една транснационална мрежа која ќе го зближи човештвото. Истите тие мрежа всушност ги вчаурија луѓето во групи на истомисленици кои везден споделуваат слични ставови и погледи. И ако човек улулкан во тој истомислечки свет некогаш успее да сретне поинакво мислење, за него е нормално што тоа мислење го прогласува за ненормално.

Што и да направи владата во Мадрид, чувството на одделност кое го имаат голем број Каталонци во однос на Шпанците со кои ја делат државата нема да исчезне. Затоа што тоа не исчезнало и претходно, во годините на долгата шпанска репресија.

Додека ние сме шампиони во измислување што повулгарни и политички некоректни термини за „другите“, некои народи се обидуваат да си го прошират јазичниот фонд со зборови кои би ја претставиле различноста на начин кој неа ја објаснува, и оттаму ја прави поприфатлива.

Двајца врвни професори од Принстон и Харвард, едниот левичар, другиот десничар, иницираа заедничка изјава. Клучна реченица: „Без разлика дали сте лево, десно или во центар, ПОСТОЈАТ луѓе со добра воља кои не ги делат вашите суштински убедувања“. Тоа е работа на професори, да ги потсетуваат пишпириците на важноста на слободата на говорот. А не...