Безбедносната конференција во Минхен беше моментот во кој Европа и Трамп престанаа пред јавноста да се преправаат дека се почитуваат еден со друг.

Европа ја повтори изјавата од лани, дека Европа ќе мора да ја земе судбината во свои раце, изјава која сама по себе беше незамислива пред едно 5-6 години. Сега кога САД и Израел се приближуваат кон воена конфронтација со Иран, тоа прашање станува прилично важно за нашиот континент.  

Римските императори не се осмелувале да прегазат источно од Елба. Исто и Карло Велики. Векови подоцна, иако е денес река која минува низ една  земја, источно од неа луѓето се поблиски до некогашните идеолошки браќа од комунизмот, отколку од сегашните браќа по националност. 

Договорено е дека германскиот канцелар Хелмут Кол ќе биде испратен во ковчег покриен со знамето на ЕУ на голема европска комеморација која ќе почне во Стразбур, и на која говори ќе држат Меркел, Макрон и Јункер. За малку ништо од ова немаше да се случи, и наместо овие говор ќе држеше Орбан.

Сите се колнат во НАТО, ама никој не сака да плаќа за него (слично важи и за ОН). Ама онаа будалетинка Трамп баш тоа ѝ го приредил на Ангела Меркел. Направил фактура колку Германија има заостанат долг кон алијансата и ѝ ја предал. А долгот е боли глава.

Бранејќи ја својата политика за отвореност кон бегалците, германската кацеларка Ангела Меркел предупреди на формулата од која многумина сè повеќе страхуваат.