Иако анализата на чувствата содржани во онлајн текстовите е далеку од совршена, таа успева да извлече значење од големо количество податоци и може еден ден да биде користена за следење на менталното здравје. Иако секој кој вложил барем малку време во набљудување со учество на социјални мрежи и без диплома од психологија знае да го процени ова.

Опседнати со „дипфејк“ видеа, забораваме на една друга опасност - вештачка интелигенција која пишува текстови и преку нив си комуницира меѓу себе, при што е речиси невозможно да се направи разлика меѓу човек и машина.

Сè е убаво со рекламирање на социјални мрежи и вадење пари од корисничка содржина се додека не се појават првите обвинувања дека твојата платформа се користи од педофилска група, како за непречена комуникација, така и за ширење на педофилска содржина.

Може да се залажуваме дека она што го читаме, слушаме и купуваме е резултат на свесна одлука дека тоа се вклопува во нашиот изграден, софистициран и индивидуален вкус. Но дали бираме ние, или некој бира за нас?

Една кампања за промоција на туристичките потенцијали на Нов Зеланд ја користи шемата на интернет препораките. Кој знае како би изгледал ваков билборд среде Мариово.

Нова книга на математичарката Кети О’Нил го анализира собирањето на големи количества податоци за политички цели, и објаснува како алгоритмите можат да се употребат како оружје против демократијата.

Кевин Спејси има изјавено дека кога Нетфликс му пристапил за улога во „Куќа на картите" тие не му се лигавеле колку добар актер е тој, туку едноставно го информирале дека „според нивната анализа, публиката би ја гледала оваа серија". Таму каде што завршуваат компјутерските анализи, почнува да работи антрополог.