Постојат официјални градови на држави, но има и тн. „светски главни градови" кои се славни или озлогласени заради некој производ или обичај.

Лесно е да се заебаваш со споменици кога тие имаат нормална димензија. Оди качи се на коњон наш да те видам.

Во Стокхолм, Шведска, знак за опасност: Наидување на пешаци кои зјапаат во своите мобилни (се одговара како за луѓе).

Котори Кавашима е јапонски фотограф кој одлучува да прави репортажа за патувањето од едно село во Јапонија до Париз. Главен лик во репортажата е 4-годишната ќерка на еден негов пријател и како таа го открива светот надвор од нејзиното село. Ова се дел од сликите од книгата од патувањето што ја објавува Кавашима - Mirai Chan.

Бадијала е ако си ги знаеш проблемите кои ги имаш и ако имаш чаре за секој од нив. Ако не знаеш по кој редослед ќе те навасаат.

За почеток, на сите слики е една крава.

Фитнес инструкторка вади до сега не забележано успешно упатство за трансформација и слабеење во незамисливо краток рок од 15 минути. Кој не верува има слика да се увери.

Во 1965 година Дали потпишува договор со една американска модна куќа за дизајнирање женска линија. Неговите скици сега се на еднa изложба во Шпанија а на улица тоа никој никогаш го нема видео.

Ние обичните можеме колку сакаме да си офкаме по луѓето кои заминале а чија музика сме ја сакале но меѓу музичарите таа болка и загуба мора да е поинаква. Не заминал само човек туку и колега, некој кој живеел во ист космос, некој кого сте го сметале за духовно близок... Масимо Савиќ, на пример, не може да го прежали Томи.

Без никакви предрасуди, без прашања и потпрашања, ти и твојата убавина, наспроти алгоритам. Ако сте спремни да ви суди алгоритам и врз основа на та да се трауматизирате самите себе или блиските, тогаш кликајте за повеќе.

Ако некогаш сте биле придружба на мајка ви за време на церемонија на обесчестување на продавачот на теписи заради 3 утнати пиксели на тепихот што го купила, може да го претпоставиш пост-апокалиптично тивкиот поглед на презир што ќе го добиеш кога би ги располала следниве теписи кај себе на патос.

Ако ова чувство не сте го имале од понеделник наутро до петок (или сабота) попладне, тогаш ништо.

По примерот на соработката на некои од најголемите уметници, како Луис Буњуел и Салвадор Дали или Енди Ворхол и Жан-Мишел Баскијат, татко седнува и започнува колаборација со своите деца. Они цртаат, ко што цртаат дечурлана, а он после средува. Целата работа толку добро им оди, што други родители почнуваат да ги носат децата на цртање.