Некои луѓе имаат привилегија да ги избираат животните битки кои ќе ги бијат. Не и Бошко, особено откако на пат го има пресретнато џиновската Нирдала, змијата на Апокалипсата. Фасцинантно филмче за еден од оние сè поретки уникатни ликови кои не се произведуваат конфекциски: Бошко Дрљиќ, учител на учителите, скалперист на пердето на заспаното човештво.

Во налет на ничим изазвани надежи, човек може да помисли дека, што го знаеш, и него може некој ден да го посети муза па од нигде никаде да напише некоја песна како Леонард Коен, како Вислава Шимборска, како Јехуда Амихај... Во никаков налет на лудило човек не може да помисли дека него музата може да го посети и да му ги дарува следниве стихови.

Православен свештеник групно осветува детектори за метал (по непозната тарифа). Амин.

Освен по неповторливите карактери, Ноќна мора (најдобриот ТВ производ во екс Ју во последните три децении) беше уникатна и заради односот кон гледачите. Без фолирање; вие мавате, ние маваме. „Да, ние сме морони, алкоси и лузери, ама што сте вие кои нè гледате во ниедно време?“ знаеше да им плесне Жељко Малнар. Или да даде ваков совет на дилемата Should I Stay or Should I Go?  

Босански маж и жена, на стари години. Прво бабата ја прашуваат: Повторно да се родиш, дали повторно него би го избрала? Потоа истото прашање следува и за дедото. И двајцата одговараат апсолутно исто. Е, не, ќе се лажат после толку години поминати заедно.