Препораките, кои треба да ги заменат оние од 2015, по ново заклучуваат и дека не треба да се претпоставува дека транс-жените спортистки имаат автоматска предност пред биолошките жени.
За целосно да си ги исчисти рацете и да не одговара пред никого, МОК сега целата одговорност ја префрла на федерациите на секој од олимписките спортови тие сами да одлучат дали ќе бараат од транс-жените да го намалуваат нивото на тестостерон или не.
МОК наведува дека ваквите одлуки треба да бидат донесени на издржана научна основа „која ќе демонстрира конзистентна, нефер и несоодветна компетитивна предност и / или ризик за безбедноста на спортистите кој не би можел да се спречи“.
Досегашниот услов од МОК беше транс-жените да го потиснат своето ниво на тестостерон под 10 н/мол на литар, во период од најмалку 12 месеци.
Новите препораки ќе важат по Зимската Олимпијада во Пекинг во 2022.
„Важно е што МОК одлучи во корист на транс и интерсекс спортистите, меѓутоа сметам дека делот 5 и 6 од рамковниот предлог се проблематични. Трансродовите жени во просек со повисоки, поголеми и посилни од биолошките жени и тоа е предност во голем број спортови.
Исто така неразумно е да се побара од спортските федерации да спроведат робусно и рецензирано истражување пред да воведат рестрикции на транс-спортистите во елитните спортови. Такви истражувања ќе траат со години, ако не и децении,“ објаснува Џоана Харпер од Лоубороу Универзитетот, која работи на перформансите на трансродовите спортисти.
