Во Европа (ЕУ) има растечка перцепција дека една конкретна категорија на општества или граѓани заслужува да биде етикетирана со презир или арогантно сожалување. Таа категорија е географски дефинирана: се наоѓа на исток. Во Брисел, Париз, Берлин и насекаде низ западниот дел од континентот, стана речиси нормално да се каже дека „Источњаците“ се оние што го расипаа ЕУ клубот. Дали е тоа фер?

Не е тешко да бидеш популист во Источна Европа (како што може да се види од Полска, Унгарија и Словачка), проблемот е национализмот стварно да ти држи наспроти западниот капитал во твојата земја.

Во дополнително напнување во односните меѓу сојузниците што треба да му се спротивстават на Путин, германските политичари и бизнисмени го обвинија САД дека ги користат санкциите против Русија за засилување на сопствените интереси во Европа - континентот да купи што е можно повеќе гас и нафта од САД.

Она што кај нас е "грчка Фанта си е грчка Фанта" во делот од Источна Европа кој се граничи со Западна, е речиси секој можен прехранбен производ. Според колумнистот на Економист тоа е само симптом на општата недоверба на европскиот исток кон западот.

Бугарскиот премиер, Бојко Борисов, ги обвини западните членки на ЕУ дека во Источна Европа намерно испорачуваат храна со понизок квалитет.