„Состојба на терор“ е дебитантско прозно дело на поранешната прва дама на САД и кандидатка за претседател. Издавањето на книгата поттикна дискусии околу тоа што ги тера политичарите да пишуваат фикции.

Пред три години, мала група научници на германски универзитет покренале соработка со војската - користејќи книжевни дела во обид да се укаже на потенцијални идни конфликти во светот.

Во Јапонија постои здружение на автори кои пишуваат „хонкаку“, односно „автентични“, вистински мистерии. Традицијата на ваквата литература во оваа земја е долга, а во англиското говорно подрачје допрва се популаризира, со први преводи на повеќето од книгите.

Во 19 век во САД стапката на писменост била ниска, а книгите биле луксуз. Но серии евтини романчиња, илустрирани списанија и весници полни со авантуристички приказни, како и со интерактивни елементи, направиле ваквите изданија да станат толку популарни, што нивните фанови одржувале дури и годишни собири. 

Сте ја читале „Трималчио во Вест Ег?" А сте го гледале филмот направен според неа? Веројатно да, ама не ја препознавате затоа што тоа бил еден од работните наслови на „Големиот Гетсби".

Кога споредуваме книжевни стилови најчесто мислиме на тоа како различните писатели ги користат зборовите. Но она што нивните дела ги прави посебни е и специфичниот начин на којшто секој од нив, свесно или несвесно, користи интерпункција. Ние изгледа сме по запирките.

30-те милиони припадници на народот Хауса во северна Нигерија имаат богата и долга историја, која во последниве години е обележана со теророт и бруталноста на џихадистичката милитантна група Боко Харам. Тоа, значи, не е баш место каде што би очекувале процут на литературно движење на жени-муслиманки, а особено не такво кое произведува љубовни романи, но со јасни политички пораки.