Втора година по ред ни се преклопуваат две теми - пандемијата и велигденските празнувања. Во збирка кратка проза на Влада Урошевиќ објавена во 2010, значи една деценија пред Ковид-19, овие две нешта мистериозно коегзистираат на страниците на книгата, во два расказа. 

„Со само еден исклучок, дебитантската збирка на Хенкс би можела да биде дело на самиот Форест Гамп“. Вака ја сосекува книгата критичар на Гардијан, а и останатите не се многу понежни.

„Ако пишувањето роман е како да садиш шума, тогаш расказите се повеќе како да копаш градина“, напиша Мураками во воведот на претходна збирка. Ако е така, неговите градини се мали светови, натопени од есенски дожд, со зраци кои пробиваат низ густежот создавајќи меланхолична, но многу спокојна атмосфера. Во позадината на некој транзистор иде Чет Бејкер.

Една од оние идеи за кои имаме двојни чувства: 1) како нам не ни текнало? и 2) што ако и ни текнало, кога кај нас никој не би ги користел и набргу би завршиле во старо железо. Ама па кој знае..