Раздавањето храна на погреби и задушници е традиција кај повеќе народи во светот, па и кај нас. Но наместо блага пченица, во Пенсилванија во 19 век се раздавала пита поради која на погребите доаѓале и куп непознати, а гладни гости.
Без разлика на вкусот на полнењето и квалитетот на тестото, постои едно платонски идеално парче во секоја пита. Кое е тоа и што може да направиме околу овој битен ишју?
