За голем број мажи кои се бореле во Првата светска војна, стравот од тоа да се вратат инвалидизирани бил поголем од тоа да умрат. Но уште полошо било да се вратат унакажани во лицето. Еден доктор им помогнал на илјадници од нив не само да преживеат туку и да можат да бидат општествено прифатени и покрај своите повреди.

Знаеме за сабајле и навечер, ама само тоа ли е?

Го видовме клипчето на кое жена чита соопштение во кое се препорачува недопирање на лицето заради опасност од пренос на коронавирусот, а потоа си го лизнува прстот за да го сврти листот. Колку и да ти кажуваат дека не треба да го правиш тоа, нагонот за самодопирање е посилен. А тој е забележан и во историјата на уметноста.

Одговорот "мое" е прилично точен но премногу аналоген. Што станува со вашето лице откако ќе биде препознаено со софтвер и спакувано во којзнае колку дата-бази на корпорации, влади и служби?